-
261.《水调歌头 曹侯浩然,人品高秀,玉立而冠,》 金朝·蔡松年
在寒士右。
惜乎流离顿挫无以见于事业,身闲胜日,独对名酒,悠然得意,引满径醉。
醉中出豪爽语,往往冰雪逼人,翰墨淋漓,殆与海岳并驱争先。
虽其平生风味,可以想见,然流离顿挫之助,乃不为不多。 -
262.《答寄尧夫先生》 宋·韩绛
君子志於道,出处非一端。
伊尹负鼎俎,颜渊东瓢箪。
斯自理适当,匪缘情所安。
超然达者致,邈矣谁可攀。 -
263.《别永福张景山》 宋·五迈
我友满天下,面交如斗量。
最晚得张子,群中孤凤凰。
秀气分高盖,妙年侔洛阳。
趋向颇近道,才具已老苍。 -
264.《代上何枢密》 宋·许应龙
宋元宪公王沂公,妙龄擢第魁南宫。
清华历遍升谏省,雍容二府亮天工。
却敛经纶来望郡,一镇天雄一镇郓。
政声洋溢彻宸聪,丹诏紫泥催入觐。 -
265.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
266.《芙蓉城(并叙)》 宋·苏轼
世传王迥子高,与仙人周瑶英游芙蓉城。
元丰元年三月,余始识子高,问之信然,乃作此诗。
极其情而归之正,亦变风止乎礼义之意也。
芙蓉城中花冥冥,谁其主者石与丁。 -
267.《河豚叹》 宋·范成大
鲰生藜苋肠,食事一饱足。
腥腐色所难,况乃衷酖毒。
彭亨强名鱼,杀气孕惨黩。
既非养生具,宜谢砧几酷。 -
268.《初冬近飲酒作》 宋·范成大
天水邊陲南接蜀,秦山翠照峨峨緑。
世間豈有糞金牛,枉使五丁斧山玉。
罷侯置守自蜀始,监郡東來兩成轂。
至今芙蓉城上土,邦人猶記张儀築。 -
269.《上元纪吴中节物俳谐体三十二韵》 宋·范成大
斗野丰年屡,吴台乐事并
灯市蚤投琼,酒垆先叠鼓。
价喜膏油贱,祥占雨雪晴。
篔簹仙子洞,菡萏化人城。 -
270.《夏节士》 元·王冕
夏侯先生天下士,风流倜傥忠义俱。
平生勋业能自知,腹内更有非常书。
浪游不废灯火读,骑马儿郎空碌碌。
王门讲道三十年,坐使穷荒移国俗。 -
271.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
272.《昼睡》 宋·王令
太古一去浩万世,百智竞起纷修治。
交将砭刀溃疮痏,纵得平好无完皮。
倾山竭河论曲水,都投大海为酒池。
中间秫稻不满掬,日益酝酿成浇漓。 -
273.《寄若拙弟兼呈二十家叔》 宋·陈与义
退之送穷穷不去,乐天待富富不来。
政须青山映白发,顾着皂盖争黄埃。
何如父子共一壑,庞家活计良不恶。
阿奴况自不碌碌,白鸥之盟可同诺。 -
274.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
275.《李山英以疾归田客有言山英移书石守道者因摭》 宋·蔡襄
吾友守道气刚劲,丑邪扶直出天性。
意高身贱无所发,胸中事事先后併。
襄尝畏其大勇果,愿以中直为得正。
忽闻鲁士李山英,移书告之要力行。 -
276.《张云翔采兰堂》 宋·黄公度
丈夫贵成名,人子重养志。
志养非鼎食,名成要身致。
世上万男儿,二者少称遂。
乐哉张公子,此事有馀地。 -
277.《梦仙谣》 宋·刘子翚
鹅子峰前波色清,刘郎看山无俗情。
癯儒自昔有仙骨,夜梦体飞如叶轻。
云中不识朝天路,双童导我凌空去。
侧身度岩隈,盘盘复回回。 -
278.《予绍兴三十二年夏四月三日行部至山中时月上》 宋·王之道
去年入山时,孟夏暑犹薄。
来观云母泉,阴崖坐盘礴。
老禅披荆榛,经营始兴作。
山空斤斧响,丁丁振林壑。 -
279.《听政》 宋·陈造
为政贵中和,偏徇古无取。
无心斯善应,奸誉乃其蠹。
柰何闻见间,往往用心误。
扶弱抑其强,古或垂此誉。 -
280.《寄答王直方》 宋·陈师道
人情校往复,屡勉终不近。
一诗已经年,知子不我怨。
生世余几何,尺箠日取寸。
怀禄有遐心,从俗无远韵。