-
441.《挽陈本斋尚书》 宋·牟巘五
有意超尘俗,无心爱夕晖。
劝餐惟屡却,持璧竟全归。
得正复奚憾,偷生良所非。
传家孙子盛,端不坠前徽。 -
442.《送屠存博教授溧水》 宋·牟巘五
直道方心古所难,任渠俗眼笑儒冠。
子龙有屋犹黄壤,老郑无氈漫冷官。
一片湖光清客署,三州鼎足屹书坛。
只应翠绿迎人意,岁月功名正好看。 -
443.《送判院杨道夫》 宋·释宝昙
君诗如周郎,年少新将兵。
阿瞒不及语,夜半火到明。
金屋小乔在,国色倾人城。
不见今十年,诗已如此成。 -
444.《寓册寺戏成》 宋·释绍嵩
寺在猿啼外,都无俗到来。
岸花开且落,水鸟去仍乃。
果落方知熟,诗成未费才。
逍遥此中意,老子兴悠哉。 -
445.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
446.《正仲次帅初前韵见示数日相访再次韵酬之》 宋·舒岳祥
绝怜幽谷此相亲,屋角来禽作小春。
梅笑故知情熟客,犬锓不是眼生人。
青灯知子别来意,乌几扶吾病后身。
莫怪柴门长日掩,俗交正复厌频频。 -
447.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
448.《寄眠云处士》 宋·宋无
闻说华阳洞,人间第八天。
茅君旌屡降,弘景驾常延。
地吐黄金气,潭流碧玉泉。
神丹光夜发,朱草叶春妍。 -
449.《谢太傅杜相公惠吴柑》 宋·苏颂
任土吴邦果,分甘故相庭。
累累朱实烂,馥馥蜜筒馨。
玉液三重酿,神丹九鍊形。
盘中堆火齐,案上闹铜钉。 -
450.《以校正字学还方智善作诗赠之》 宋·王洋
惟古於文藏妙理,自然之音见微旨,唇舌齿喉母生子,清浊重轻毛发比。
古者八岁方毁齿,小学师承方肄此。
时及春秋循一轨,台兴亦知窥阃壘。 -
451.《题曾见卓此君轩》 宋·曾丰
衣冠济济友若昆,诗书纚纚子若孙。
容有玉立人照门,得无玉立物照轩。
轩外清凉别乾坤,一点尘俗不得干。
其间盖有此君存,此君根性抱岁寒。