-
61.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
62.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
63.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
64.《绿头鸭(同前)》 宋·曹勋
喜雨薰泛景,翠云低柳。
正凉生殿阁,梅润晓天,暑风时候。
应乘乾、彩虹流渚,惊电绕、璇霄枢斗。
大业辉光,益建火德,梯航四海尽奔走。 -
65.《蝶恋花》 宋·方千里
一搦腰肢初见后。
恰似娉婷,十五藏朱牖。
春色恼人浓抵酒。
风前脉脉如招手。
黛染修眉蛾绿透。
态婉仪闲,自是闺房秀。
堪惜年华同转首。
女郎台畔春依旧。 -
66.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
67.《虞神歌(一曲)》 宋·范祖禹
驾玉龙。
设初虞祭终。
前旌举,天回洛水,路转崧峰。
瞻寥廓,烟霏冲融。 -
68.《虞神歌(一曲)》 宋·范祖禹
驾玉龙。
设初虞祭终。
前旌举,天回洛水,路转崧峰。
瞻寥廓,烟霏冲融。 -
69.《沁园春(贺新冠)》 宋·程节齐
髡彼两髦,末几见兮,突而弁兮。
记昔年犀玉,奇资秀质,今朝簪佩,丰颊修眉。
满面春风,一团和气,发露胸中书与诗。
人都羡,是君家驹子,天上麟儿。 -
70.《水调歌头》 宋·黄子功
绾纤钓台下,敛衽谒严陵。
石矶封藓,一笑挟策独先登。
山献修蛾几抹,江绕青罗千顷,今古富春声。
行有二三子,心迹喜双清。 -
71.《单子知陈必亡》 先秦·佚名
定王使单襄公聘于宋。
遂假道于陈,以聘于楚。
火朝觌矣,道茀不可行也。
侯不在疆,司空不视涂,泽不陂,川不梁,野有庾积,场功未毕,道无列树,垦田若艺,膳宰不置饩,司里不授馆,国无寄寓,县无旅舍。 -
72.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。 -
73.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
74.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
75.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
76.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
77.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
78.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
79.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
80.《答中书诗》 南北朝·谢灵运
伊昔昆弟。
敦好闾里。
我暨我友。
均尚同耻。
仰仪前修。
绸缪儒史。
亦有暇日。
啸歌宴喜。