-
1.《玉堂春·闲论修持》 元·马钰
闲论修持,修持非草草。
猛舍家缘,方求大道。
灭尽无明,如轲能养浩。
肯逐人情似桔*。
驾食鹑居,自然无烦恼。
垢面蓬头,心田频扫。
金木相生,就中成至宝。
便觉灵光出一毫。 -
2.《踏莎行·说修持》 元·王哲
说修持,文词雅。
生玉璧光辉射。
中交焕汞和铅,传甲木唯惺洒。
火翁婆,男不写。
公别指清凉话。
根甘液是真因,都得此丹无价。 -
3.《行香子·如要修持》 元·王哲
如要修持,依恁相当。
出真慈、真慧无方。
上从父母,下顺儿娘。
待放琼花,飘琼屑,饮琼浆。
做就金园,建起瑶房。
这朱郎、常*心香。
命声响亮,性韵玎铛。
便得清冷,成清净,处清凉。 -
4.《带马行·既要修持心不晓》 元·王哲
既要修持心不晓。
这火院须先跳。
猛把家缘都不要。
元初一点,认来真所,做个惺惺了。
欲要妻男固处妙。
且只在红尘罩。
节色微财应事俏。
慈悲广施作均乎也,决定分分晓。 -
5.《夏云峰·做修持》 元·王哲
做修持。
应不在、端坐子午双时。
铅汞自然要结,只用真慈。
捷中玄迳,谁会得、独我怡怡。 -
6.《侍香金童·大道修持》 元·王哲
大道修持,物物俱尽悔。
莫起黑烟生**。
云水净清须慷慨。
逸优游、做成奇骇。
垒这功行,便恰如山与海。
得*里,真闲诚自在。
块红霞笼宝排。
化玉成形。
转生光彩。 -
7.《万年春·缘甚修持》 元·马钰
缘甚修持,风仙钓出侵云构。
灵苗秀。
斡运真母。
非是调羹手。
小过谁无,语失当缄口。
班行后。
怎生依旧。
除是随风走。 -
8.《清心镜 以示同流,如此修持,决证仙果》 元·马钰
出家儿,要决断。
万种尘缘,一齐割拚。
便忘机、绝虑修仙,把性命了干。
外愚痴,内光灿。
声音笑貌,有如憨汉。
乐清贫、歌舞街前,欣披 -
9.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
平生不量力,妄意希前修。
懵懵虽无见,拳拳未敢休。 -
10.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
狂澜涌如此,砥柱其谁为。
天意必有在,吾身姑自持。 -
11.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
考亭无恙时,从游孰非贤。
岁寒万木雕,松柏始杰然。 -
12.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
圣贤去我远,何者名事业。
吾欲到彼岸,须君借舟楫。 -
13.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
过从资直谅,夫岂势利交。
谓朋党者谁,仁人姑听教。 -
14.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
人生天地间,离别安能无。
莫作儿女态,相期烈丈夫。 -
15.《饯吴长文司理用修持贤业教无欠为韵》 宋·裘万顷
君姿正而刚,名节非所欠。
临歧赠一言,惟有学不厌。 -
16.《满庭芳 三宣到都住持天长观,复敕修新道院》 元·王处一
诏赴天长,敕修堂宇,道弘一布归真。
我师玄化,谭马并加恩。
七朵金莲显异,清朝喜、优渥惟新。
重宣至,车乘驷马,祝谢圣明君。 -
17.《刘德修殿院持节归蜀》 宋·袁说友
堂堂柏府几人过,屈指精忠竟若何。
正尔浮云遮白日,赖公砥柱立颓波。
回天力挽千钧重,去国身轻一叶多。
万里长江向东去,清明无日可镌磨。