-
41.《答杨冰崖寄韵问注西铭》 宋·何梦桂
勘破西铭识本真,添来注脚又重新。
父天母地元同体,物与民胞总是春。
放荡异端黄老佛,纷争战国楚齐秦。
要知俯仰皆无愧,请向圣贤求事亲。 -
42.《和耜岩赞易传来韵》 宋·何梦桂
三釜养弗违,五斗腹已餍。
归无买山银,聊占白石崦。
崦西有斗室,草色青入帘。
有时独悲歌,白云低覆檐。 -
43.《送野塘王经历三十韵》 宋·何梦桂
切变浩无极,俯仰长吁嘻。
人情恩与雠,相值每不期。
邯郸至受兵,何与鲁酒醨。
弄丸本我心,乃解两家围。 -
44.《纯阳洞读书和中山陈礼郎韵》 宋·蒲寿宬
弄珠寄南海,移文讥北山。
出处虽异位,梦觉同一关。
纯阳有真境,古洞扃林端。
绝顶像纬逼,六月天气寒。 -
45.《李士宏得芗林五老石地野人》 宋·赵文
芗林丑石何曾丑,化为五老如此寿。
高低俯仰各有意,清润坚贞皆可友。
剜劖刻削巧戏剧,谁为此者鸿蒙叟。
铜盆古雅出高丽,玉筹清奇原史籀。 -
46.《次韵叶秀实县治环翠亭》 宋·陈棣
亭高望远破天悭,万叠晴岚俯仰间。
着屐好追灵运逸,垂帘尤爱恺之閒。
诗豪会见挥银笔,酒圣端能倒玉山。
杖履欲归聊徒倚,栖鸦寒带暝烟还。 -
47.《次杨拱辰韵兼简冯当可刘韶美》 宋·郭印
穷居罕人事,来往断交亲。
粗安鹪鹩居,靡求尺蠖伸。
坐看柴门外,日飞车马尘。
谁能学桔槔,俯仰更随人。 -
48.《留别范元长二十八韵》 宋·李处权
博治人为史,循良吏得师。
谋谟当启沃,出处系安危。
鹗立通丹地,龙章近赤墀。
咨询唐典故,笔削汉官仪。 -
49.《同轮歌》 宋·释印肃
应机互换不空同,任运随时转此公。
岂用千寻麻索拽,指端轻拨满寰中。
活泼泼,耀玲珑,相继联绵不断穷。 -
50.《绍隆上人》 宋·释祖钦
行以德绍,道以时隆。
浮薄在彼,端确在躬。
衣单下事还一同,道德言行诚明中。
语默动静昭日月,折旋俯仰生春风。
上人夏在集云峰,倏起湘江归兴浓。
庭前索索飘井桐,赤肩担瘦筇。 -
51.《和沈子美梅诗》 宋·王洋
一气如权衡,俯仰在缇室。
鼓行橐籥间,草木俱应律。
物物各有长,辈行皆屈膝。
谁能长百花,寒梅最先密。 -
52.《观讲师有感》 宋·王洋
一僧据几坐,众僧列其间。
纷纷士与女,其外复相环。
娟娟谁家妇,粉面垂烟鬟。
既为时俗妆,复著道士冠。 -
53.《白马篇》 魏晋·曹植
白马饰金羁,连翩西北驰。
借问谁家子,幽并游侠儿。
少小去乡邑,扬声沙漠垂。
宿昔秉良弓,楛矢何参差。 -
54.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
55.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
56.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
57.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
58.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
59.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
60.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。