-
1.《小集垂丝海棠下》 宋·方岳
春风定何物,所至成芳妍。
墙阴树憔悴,宁识岁月迁。
今晨步吾屟,珠缨粲红鲜。
余酲不胜扶,背面低晴烟。
风日不贷人,坐恐随翾翩。
强起从吾游,一笑俱嫣然。 -
2.《括满江红》 宋·林正大
为忆当时,沉醉里、青楼弄月。
闲想像、绣帏珠箔,魂飞心折。
羞向姮娥谈旧事,几经三五盈还缺。
望翠眉、蝉鬓一天涯,伤离别。 -
3.《寓居定惠院之东杂花满山有海棠一株土人不知贵也》 宋·苏轼
江城地瘴蕃草木,只有名花苦幽独。
嫣然一笑竹篱间,桃李满山总粗俗。
也知造物有深意,故遣佳人在空谷。
自然富贵出天姿,不待金盘荐华屋。 -
4.《括满江红》 宋·林正大
寂寞江城,DED5只共、梅花幽独。
揩病眼、佳人何许。
嫣然空谷。
幻出天姿真富贵,朱唇滞酒红生肉。 -
5.《满江红·寂寞江城》 宋·林正大
寂寞江城,┾只共、梅花幽独。
揩病眼、佳人何许,嫣然空谷。
幻出天姿真富贵,朱唇滞酒红生肉。
笑漫山、繁李与夭桃,俱粗俗。 -
6.《因放翁以剑南诗稿为赠咏叹之余赋短歌以谢》 宋·徐文卿
半生诵公流传诗,每恨收拾多所遗。
岂知二千五百二十有四首,一旦俱为吾得之。
长松驾壑风烟老,春花嫣然动碧草。
祗今忠愤欲白头,四海但推言语好。 -
7.《秋胡行》 明·唐仲实
依依陌上桑,婉婉桑间妇。
嫣然红罗襦,采桑湿香雾。
相逢马上郎,停鞭□驰骛。
回头遗巧笑,脉脉此情露。 -
8.《续丽人行》 宋·苏轼
李仲谋家有周昉画背面欠伸内人,极精,戏作此诗。
深宫无人春日长,沉香亭北百花香。
美人睡起薄梳洗,燕舞莺啼空断肠。
画工欲画无穷意,前立东风初破睡。 -
9.《续丽人行》 宋·苏轼
深宫无人春日长,沉香亭北百花香。
美人睡起薄梳洗,燕舞莺啼空断肠。
画工欲画无穷意,背立东风初破睡。
若教回首却嫣然,阳城下蔡俱风靡。 -
10.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。