-
1.《山居诗》 明·雪山法师
片石孤峦便着踪,青山敢谓不相容。
时人倘辨诛茅意,虚却一峰还一峰。 -
2.《移禁司刑》 唐·沈佺期
畴昔参乡赋,中年忝吏途。
丹唇曾学史,白首不成儒。
天子开昌箓,群生偶大炉。
散材仍葺厦,弱羽遽抟扶。 -
3.《送从兄使新罗》 唐·顾况
六气铜浑转,三光玉律调。
河宫清奉赆,海岳晏来朝。
地绝提封入,天平赐贡饶。
扬威轻破虏,柔服耻征辽。 -
4.《诗品二十四则·疏野》 唐·司空图
惟性所宅,真取弗羁。
拾物自富,与率为期。
筑屋松下,脱帽看诗。
但知旦暮,不辨何时。
倘然适意,岂必有为。
若其天放,如是得之。 -
5.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
6.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
7.《二十四诗品》 唐·司空图
惟性所宅,直取弗羁。
控物自富,与率为期。
□室松下,脱帽看诗。
但知旦暮,不辨何时。
倘然自适,岂必有为。
若其天放,如是得之。 -
8.《视旱田赋呈上元簿杨明卿》 宋·张伯子
输蹄旦旦风尘表,入眼群山青未了。
刺藤迎日子先红,荞麦得霜花渐老。
丛祠诡怪画村疃,古寺骞腾出林杪。
征衫多次逐飞鸢,下檐有时随宿鸟。 -
9.《韩襄毅雍》 明·何允泓
三吴一虎臣,矫矫韩永熙。
韬钤罗胸臆,威光生颔颐。
束发冠惠文,辨彼浮江尸。
三十仗节钺,开府章江湄。 -
10.《寄酬曾学士学宛陵先生体比得书云所寓广教僧》 宋·陆游
庭中下乾鹊,门外传远书,小印红屈蟠,两端黄蜡涂。
开缄展矮纸,滑细疑卵肤。
首言劳良苦,後问逮妻孥,中间勉以仕,语意极勤渠。
字如老瘠竹,墨淡行疏疏。 -
11.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
12.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。