-
141.《秋思》 宋·梅尧臣
梧桐在井上,蟋蟀在床下。
物情有与无,节候不相假。
寥寥风动叶,飒飒雨堕瓦。
耳听心自静,谁是忘怀者。 -
142.《十月望十二月朔百舌群鸣连日腊朔之夜雷电彻》 明·徐渭
万历十八年十二月之朔,百舌声声叫如昨。
如朋唤友互答应,乃是气机使然诺。
百舌小鸟尔,颛顼使之敢不听。
雷电本大物,蛰藏已久矣。 -
143.《秋怀》 宋·卫宗武
秋空日澄霁,秋气日萧瑟。
塞马健嘶风,候虫悲吊夕。
卉木敛华滋,天地失颜色。
来鸿谋稻粱,飞隼快搏击。
人境顿姜凉,物情亦凄恻。
居愁岂无端,感叹继韩笔。 -
144.《往扬名开化二乡掩骼(“扬名”,一作“阳明》 元·王逢
分藩多贤劳,不敏忝宾客。
虽无官守縻,亦复与言责。
二乡虔刘祸,惨甚长平厄。
先王制礼经,孟春当掩骼。 -
145.《沁园春 寿节秋谷平章十一月朔》 元·程文海
河汉无云,淡月疏星,玉宇初澄。
渐金仙掌上,露华高洁,西风阵里,霜气ㄚχ。
浪蕊浮花,狂茨*蔓,此日纷纷一扫平。
谁欤似,有天公锡号,秋谷山人。 -
146.《沁园春·说与学人》 元·李道纯
说与学人,火无斤两,候无卦爻。
也没抽添,也无作用,既无形象,不必烹炮。
件件非真,般般是假,着意作工空谩劳。
君知否,但一切声色,都是讹肴。 -
147.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
148.《同喻宣仲鹫峰寺听秋莺》 清·林古度
物候推移伤客魂,啼莺何意恋山村。
不因落叶林间满,犹道啼春在寺门! -
149.《秋怀》 宋·张嵲
前山跻暮气,虚檐纳轻阴。
沉疴稍轻体,徐步望遥岑。
泬寥天宇净,斐亹秋云深。
原野旷萧条,岗阜何崎嶔。 -
150.《戊申正月初宿休园》 明·蒋山卿
江村物候又惊新,月色花香并换春。
自笑无能惟野性,熟知有味是闲身。
茅檐迟日遍宜懒,竹院风清不受尘。
终日闭门常谢客,只应酒伴得相亲。 -
151.《成都遨乐诗二十一首·元日登安福寺塔》 宋·田况
岁历起新元,锦里春意早。
诘旦会朋宷,群游候驺导。
像塔倚中霄,翚檐结重橑。
随俗纵危步,超若落清昊。 -
152.《泛五云谿游照湖归》 宋·吴奎
樵风漾归舟,飘然一叶轻。
曲岸忽超逸,远山回抱明。
幽禽淡容与,荷芰相低倾。
野田足收穫,邨叟时逢迎。 -
153.《别永福张景山》 宋·五迈
我友满天下,面交如斗量。
最晚得张子,群中孤凤凰。
秀气分高盖,妙年侔洛阳。
趋向颇近道,才具已老苍。 -
154.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
155.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
156.《寄题径山怀郎简侍郎》 宋·张环
天地一洲渚,北平南欹危。
幽并深又厚,江浙清且奇。
武林颇英秀,川汇仍山卑。
应接殚天巧,类非人力为。 -
157.《使日本》 明·郑梦周
使节偏惊物候新,异乡踪迹任浮沉。
张骞槎上天连海,徐福祠前草自春。
眼为感时垂泪易,身缘许国远游频。
故园几树垂杨柳,应向东风待主人。 -
158.《野狐岭》 元·周伯琦
高岭出云表,白昼生虚寒。
冰霜四时凛,星斗咫尺攀。
其阴控朔部,其阳接燕关。
涧谷深叵测,梯磴纡百盘。 -
159.《未央宫瓦头歌》 明·贝翱
赤龙西飞入咸阳,乌骓喷火焚阿房。
阿房已灰骓亦逝,渭水参差开未央。
未央宫殿中天起,乃公见之怒仍喜。
壮丽方推相国能,万户千门从此始。 -
160.《新秋》 明·陈鸿
蝉声昨日催秋至,渐觉单衣卷凉吹。
闲吟最爱夕阳天,水转澄鲜山转媚。
几处桐阴清露垂,萧然物候翻相宜。
不知宋玉何为者,畏见西风摇落时?