-
161.《赋得东美人临潭水二十韵》 明·等慈润公
窈窕东邻媛,明靥绿水洲。
有怀殊缱绻,无梦独夷犹。
泛瑟来湘浦,为云下楚丘。
洛妃娇自倚,汉女愧同游。 -
162.《岁暮作》 明·高叔嗣
旦夕兹岁改,萧条旅思多。
云物媚晴宇,气候属妍和。
峥嵘新阳至,故景实蹉跎。
感时岂不怀,二纪倏焉过。 -
163.《郑家口夜泊次俞宜黄韵因怀昔年计偕诸公》 明·归有光
飞沙竟日少光辉,浪急风高月色微。
为忆含桃催物候,尚淹行李未春归。
吴歌独自弹长铗,楚制堪怜著短衣。
来往常经郑家口,当时同伴共来稀。 -
164.《东山草堂四首为刘大司马作(以四字为韵)》 明·何孟春
唐朝绿野相,宋代独乐公。
起居候夷狄,姓氏传儿童。
古人不可作,谁是间世雄。
我公后其人,德业正尔同。 -
165.《春日》 明·皇甫濂
岁尽方看老却身,更将幽思早惊春。
东郊节候林端见,南国山川镜里新。
宴赏移时淹醉客,笙歌满路起游尘。
亦随景物消愁寂,愿得春风长与人。 -
166.《答蔡子木初秋约游之作》 明·皇甫汸
官闲似与病相宜,朝谒俱无起独迟。
禁苑蝉声移物候,空山木叶报君知。
薄游丘壑何尝废,雅与琴书每自随。
闻说潘生归骑省,却因词赋动秋思。 -
167.《秋怀》 明·梁有誉
夕霁凉气发,曲房蔼余清。
金风被兰茝,白露浩已盈。
密林谢阳彩,丛薄陨芳荣。
迅商无缓调,征鸿怀苦声。 -
168.《秋怀(四首)》 明·陆深
一翻风雨报园林,岸柳汀蒲半不禁。
兔魄渐随华月满,凤栖应恋碧梧阴。
清商律应笙歌细,白苎功多箧笥深。
起向推移占物候,为谁先有岁寒心。 -
169.《明仲鸣治师召亨甫宾之同过得复字》 明·陆釴
李君愿有携,陈谢欣迫促。
开门候轩车,罗张亦相逐。
展席蔽我轩,衣袂颇连屋。
往事一笑中,闲言坐成福。 -
170.《读金陵俞仲髦荔枝辞戏作五十四韵》 明·宋珏
俞公晚好事,垂涎及荔支。
愿贬枫亭驿,甘作驿丞卑。
忘意荔熟日,端坐饱啖之。
事有谬不然,倾耳听我词。 -
171.《寄王给事佐》 明·孙蕡
休沐展幽眺,步出钟阜阿。
卉木春气盎,淮水扬素波。
泛泛波上鸥,游泳鲜羽仪。
端坐愧此鸟,长游成蹉跎。 -
172.《晚宿双峰驿楼与故人陈哲言别》 未知·王偁
山暝烟已敛,林凉月初生。
扁舟泊江汜,候吏欣相迎。
登楼引孤兴,开筵坐空明。
杯分剑溪绿,帘卷双峰青。 -
173.《冬日同潜坤道丈过学士公适志园作》 明·王懋明
客地罕登览,平泉聊共攀。
到亭全见野,遵径每逢山。
木落岩阴散,鱼藏水态闲。
旅怀将物候,萧瑟自相关。 -
174.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
175.《乙巳元日》 明·张率
四门击柝罢寒更,淮水淮山欲曙城。
柏子添香延宿火,梅花吹角送春声。
大星宾日光芒定,残雪兼霜物候明。
故国亲朋俱献岁,异乡鱼鸟独关情。 -
176.《谢临川游山》 明·张之象
客行旷登览,羁心展游陟。
裹粮度瑶岑,振衣寻石室。
源深洞屡迷,径险岩逾密。
重林散轻雾,绝壁映初日。 -
177.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
178.《真一酒歌?并引?》 宋·苏轼
.布算以步五星,不如仰观之捷;吹律以求中声,不如耳齐之审。
铅汞以为药,策易以候火,不如天造之真也。
是故神宅空,乐出虚,蹋?匊者以气升,孰能推是理以求天造之药乎?于此有物,其名曰真一,远游先生方治此道,不饮不食,而饮此酒,食此药,居此堂。
予亦窃其一二,故作《真一》之歌。 -
179.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
180.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。