-
1.《送樊琯司业归朝》 唐·唐彦谦
近者苏司业,文雄道最光。
夫君居太学,妙誉继中行。
汲郡陵初发,汾阴箧久亡。
寂寥方倚席,容易忽升堂。 -
2.《潮州寒食陪太守南园宴》 宋·梅尧臣
寒食二月三月交,红桃破纇柳染梢。
阴晴不定野云密,黕黕鼓声湖岸坳。
使君千骑出南圃,歌吹前导後鸣铙。
是时辄预车马末,倾市竞观民业抛。 -
3.《赠徐季子》 明·苏伯衡
百金不惜市栀鞭,两耳不解听朱弦。
人情如此亦何以,我每见之独慨然。
夫君怀宝起浙右,掉鞅观光来日边。
夙学人言破万卷,新制我喜窥几编。 -
4.《学舍诸生罕至或累旬倚席不讲愧而成咏》 宋·宋祁
直舍沈沈掩回廊,古坛槐柳对苍凉。
一囊有客愁饥死,三尺无人问喙长。
瞑据槁梧真用拙,束归高阁分深藏。
日斜广陌驱归鞅,更似笭箵作漫郎。 -
5.《和淮阳燕秀才》 宋·梅尧臣
我官忝博士,曾昧通经术。
前因辟书来,亦不习文律。
循旧临学宫,虎革被羊质。
倚席未能讲,占牍聊置日。 -
6.《进经筵讲礼记彻章诗》 宋·刘克庄
惟王建邦国,以礼定乾坤。
大分严堂陛,弥文及冠昏。
徐行非曰逊,亟拜不为烦。
臣岂容私量,人谁越短垣。 -
7.《恭和御制礼记彻章诗》 宋·刘克庄
临决遗经自圣衷,固殊野外与淹中。
五三典礼勤稽古,十六星霜久积功。
倚席居然惭寡浅,登床安敢紊卑崇。
防民不在文为末,端击宫庭实践充。 -
8.《夜梦蒙仲书监作二象笏与余各分其一觉而有赋》 宋·胡仲弓
古人创一物,在理不成饰。
持此非备忘,洁白贵彰德。
世无骨鲠臣,朝夕侍君侧。
善恶欠书谏,唾骂谁击贼。 -
9.《又次韵沈告院送行二首》 宋·项安世
前年倚席湘山下,曾得新篇胜玉葩。
今日题舆秋浦上,又烦佳句溢琼华。
云霄策足君方驶,风雨论心我未涯。
正向齐山插黄菊,遥知已对紫薇花。 -
10.《和席八十二韵(元和十一年,夔与愈同掌制诰)》 唐·韩愈
绛阙银河曙,东风右掖春。
官随名共美,花与思俱新。
绮陌朝游间,绫衾夜直频。
横门开日月,高阁切星辰。