-
1.《家藏画鹊二轴其一棠梨结子青黄叶亦虫蚀尚带》 宋·舒岳祥
棠子青黄带晚妍,忘机好鹊压枝偏。
从来报喜无憎恶,借汝庭柯取次眠。 -
2.《题松身》 宋·张镃
不见蛰根时,唯喜苍阴覆。
借汝叶间声,当我风信句。 -
3.《简吴郎司法》 唐·杜甫
有客乘舸自忠州,遣骑安置瀼西头。
古堂本买藉疏豁,借汝迁居停宴游。
云石荧荧高叶曙,风江飒飒乱帆秋。
却为姻娅过逢地,许坐曾轩数散愁。 -
4.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
5.《玉楼春(用韵答傅岩叟、叶仲洽、赵国兴)》 宋·辛弃疾
青山不曾乘云去。
怕有愚公惊著汝。
人间踏地出租钱,借使移将无著处。
三星昨夜光移度。
妙语来题桥上柱。
黄花不插满头归,定倩白云遮且住。 -
6.《送叶主簿楚州应钱帅之招》 宋·陈造
汉庭用少余,无策销外侮。
充国七十翁,胜算定樽俎。
夫君谭西北,万里真自睹。
诸将失投机,遽岂一二灵敏。 -
7.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
10.《蜻蜓歌(黄河中蜻蜓,其力小,犯险无溺)》 唐·卢仝
黄河中流日影斜,水天一色无津涯,处处惊波喷流飞雪花。
篙工楫师力且武,进寸退尺莫能度。
吾甚惧。
念汝小虫子,