-
1.《敕借岐王九成宫避暑应教》 唐·王维
帝子远辞丹凤阙,天书遥借翠微宫。
隔窗云雾生衣上,卷幔山泉入镜中。
林下水声喧语笑,岩间树色隐房栊。
仙家未必能胜此,何事吹笙向碧空。 -
2.《见故人李均所借古镜恨其未获归府斯人已亡怆然有作》 唐·刘长卿
故人留镜无归处,今日怀君试暂窥。
岁久岂堪尘自入,夜长应待月相随。
空怜琼树曾临匣,犹见菱花独映池。
所恨平生还不早,如今始挂陇头枝。 -
3.《太行路-借夫妇以讽君臣之不终也》 唐·白居易
太行之路能摧车,若比人心是坦途。
巫峡之水能覆舟,若比人心是安流。
人心好恶苦不常,好生毛羽恶生疮。 -
4.《贺新郎(开禧丁卯端午中都借石林韵)》 宋·汪卓
贴子传新语。
问自来、翰林学士,几多人数。
或道江心空铸镜,或道艾人如舞。
或更道、冰盘消暑。 -
5.《卜算子(李季允曾为白芙蕖赋卜算子至是久旱得雨借前韵有赋)》 宋·魏了翁
风雨满空霏,总得江山妙。
洗出湖光镜似明,不受纤尘_。
心事竟堪凭,天意真难料。
呼吸丰年顷刻间,也合轩渠笑。 -
6.《卜算子(李季允曾为白芙蕖赋卜算子至是久旱得雨借前韵有赋)》 宋·魏了翁
风雨满空霏,总得江山妙。
洗出湖光镜似明,不受纤尘_。
心事竟堪凭,天意真难料。
呼吸丰年顷刻间,也合轩渠笑。 -
7.《蝶恋花 春正月八日,借榻刘氏楼居,翌日早》 元·卢挚
冰褪铅华临雪径。
竹外清溪,拂晓开妆镜。
银烛铜壶斜照影。
小楼遮断江云冷。
香透罗帏春睡醒。
如许才情,肯到枯枝杏。
客子新声谁听莹。 -
8.《览镜》 明·木知府
借览青铜镜,香奁出绣栊。
喜看今日面,不改旧时红。 -
9.《寄仗锡平老借用其听琴诗韵》 宋·陆游
放翁久矣无此客,闯户儿童皆动色。
寒泉不食人喝死,素绠银瓶我心恻。
千金易得一士难,晚途淹泊眼愈寒。
岂知一旦乃见子,杰语豪笔无僧酸。 -
10.《京城借永福寺漆台占似王城山》 宋·文天祥
心如明镜台,此言出浮屠。
后来发精义,并谓此台无。
此台已是赘,何况形而器。
圆释正超然,点头会意思。
多谢城山翁,一语迎禅锋。
顾我尘俗人,与物方溶溶。 -
11.《又借前韵见意》 宋·黄庭坚
招潮瘦恶无永味,海镜鑯毫只强颜。
想见霜脐当大嚼,梦回雪压摩围山。 -
12.《镜屏诗二首》 宋·李廌
凝澄不动水渊盘,风拂泉生或细澜。
月影透帘朝日薄,龙辉绕匣夜光寒。
玄冥借魄知神物,男子无闻已弱冠。
照我精诚至麟阁,缓随弓剑上仙坛。 -
13.《次黄瑞玉石镜韵》 宋·胡仲弓
凿出巉岩似镜形,年深剥尽藓痕青。
世间更有磨塼者,欲借钳鎚与五丁。 -
14.《镜禅人欲归灵隐》 宋·董嗣杲
袈裟裹定老禅翁,云隔家乡是几重,两面庐山曾遍览,三生天竺会相逢。
摇凉竹箑收江羽,醒困茶瓯沦建龙。
午借客床寻偃息,不知身在紫霄峰。 -
15.《借韵呈宽堂》 宋·杜范
坦然宽德是居身,又有疲甿要拊循。
镜净不过方寸地,海涵何止百千人。
呻吟望赐多沟壑,晚闲为霖几怪神。
膏泽未能周海宇,祝公先静一州尘。 -
16.《晚道过镜山寺借憩未及曙而返》 宋·丘葵
晚风残照岸乌巾,小借禅床憩旅身。
坐对新花忘故我,行看古月照今人。
聊为江畔骑驴客,难会云间驾鹤宾。
泡沫风灯成一笑,近来东海又扬尘。 -
17.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
18.《望月有怀(一作康庭芝诗,一作沈佺期诗)》 唐·宋之问
天使下西楼,含光万里秋。
台前似挂镜,帘外如悬钩。
张尹将眉学,班姬取扇俦。
佳期应借问,为报大刀头。 -
19.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
20.《和洛州康士曹庭芝望月有怀(一作康庭芝或宋之问诗)》 唐·沈佺期
天使下西楼,光含万象秋。
台前疑挂镜,帘外似悬钩。
张尹将眉学,班姬取扇俦。
佳期应借问,为报在刀头。