-
1.《偈颂五首》 宋·释了悟
倒岳倾湫与麽来,小根魔子谩疑猜。
神驹一跃三千界,空说门前下马台。 -
2.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
当阳显赫,神龙妙诀。
倒岳倾湫,雷轰电掣。 -
3.《临济赞》 宋·释崇岳
一棒一喝,倾湫倒岳。
凌蔑吾宗,这白拈贼。 -
4.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
遇缘即宗云从龙,随处作主风从虎,大地撮来无寸土。
倒岳倾湫,兴云致雨。 -
5.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
石跟常有千年润,海眼曾地一日乾。
天下苍生待霖雨,不知龙向此间蟠。
霹雳一声头角露,倾湫倒岳鼓波澜。 -
6.《颂古四十五首》 宋·释慧远
韶阳一击最新奇,闹市门头直面提。
倒岳倾湫全正令,电火石火去难追。 -
7.《泉山》 宋·释绍昙
接得灵源正脉亲,险崖机里解翻身。
莫教倒岳倾湫去,浸杀茫茫大地人。 -
8.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
深浅聊将拄杖探,忽然平地起波澜。
倾湫倒岳惊天地,到海方知彻底乾。 -
9.《慧日雅和尚赞》 宋·释宗杲
嵌嵌枯枯,磊磊落落。
暗呜叱咤,万人气索。
宴坐胡床,倾湫倒岳。
秉杀活剑,解生死缚。
不堕尘缘,宁居寂寞。
豁开济北,三要三玄。
提持关西,末后一著。
慧日之影沈姑溪,泥牛触折祥麟角。 -
10.《龙湫歌》 宋·陆游
环湫巨木老不花,奫沦千尺龙所家。
爪痕入木欲数寸,观者心掉不敢哗。
去年大旱绵千里,禾不立苗麦垂死。
林神社鬼无奈何,老龙欠身徐一起。 -
11.《题大龙湫》 宋·郑刚中
龙湫喷薄高且清,自料吾心略相似。
因流顺势无隐情,倾倒向人只如此。 -
12.《壮哉亭观龙湫作》 宋·蒲寿宬
雪车冰柱刘叉狂,玉川玉更与相颉颃。
车声羊肠几盘折,飞冰走雪何茫茫。
天公矜此老怪物,六丁直下白昼驱阿香。
丰隆列缺一时起,千车百柱摧靡靡。 -
13.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
14.《灵台家兄古镜歌》 唐·薛逢
一尺圆潭深黑色,篆文如丝人不识。
耕夫云住赫连城,赫连城下亲耕得。
镜上磨莹一月馀,日中渐见菱花舒。 -
15.《华山》 唐·张乔
谁将倚天剑,削出倚天峰。
众水背流急,他山相向重。
树黏青霭合,崖夹白云浓。
一夜盆倾雨,前湫起毒龙。 -
16.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
17.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
18.《水调歌头(暑中得雨)》 宋·李曾伯
今岁渝州热,过似岭南州。
火流石铄如钅敖,尤更炽于秋。
竟日襟常沾汗,中夕_无停手,几至欲焦头。
世岂乏凉境,老向此山囚。 -
19.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
20.《夏旱》 宋·李石
四月旱火坤西维,湫潭百丈沧江湄。
潭中老龙帝所御,偃蹇不任世俗羁。
招呼频费香火诚,去则甚速来何迟。
炎官火伞日轮午,一尘不动天琉璃。