-
1.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
2.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
3.《六州歌头(岳总干概括上吴荆州启,以此腔歌之,因次韵)》 宋·黄机
百年忠愤,无泪洒江濆。
曹刘事,埋露草,锁烟榛。
哭英魂。
此恨谁知者,时把剑,频看镜,徒自苦,拳破裂,眼眵昏。 -
4.《寄题新居罗长卿观澜阁兰堂二首》 宋·周必大
君不见汉家筑台临咸京,图籍排比如鱼鳞。
又不见晋人创亭稽山阴,群贤毕集罗簪绅。
古今名兰固多矣,而此二者常不泯。
乃知草木本无取,必假人物始可珍。 -
5.《跋周昉画锡宴图》 宋·张镃
汾阳賸建扶危功,清议那有鱼军容。
倖人恃宠自矜伐,似可唾去极力攻。
今也束带比肩立,绝口不问如盲聋。
水衡有钱谁敢费,设席授几为尔供。 -
6.《舂硙吟》 宋·方回
槁木岂有情,顽石且无知。
何术使之动,不假人力施。
纬竹以为车,堰水江之湄。
湍流既迅急,枢轴为斡移。 -
7.《巫庙》 唐·王周
巴水走若箭,峡山开如屏。
汹涌匹练白,崷崒浓蓝青。
崖空蓄云雨,滩恶惊雷霆。
神仙宅幽邃,庙貌横杳冥。 -
8.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
9.《答问诗十二篇寄呈满子权其十谢龙水车》 宋·王令
神龙谢水车,吾语尔来前。
尔虽用於人,我亦用於天。
在物固不同,於用岂殊然。
水下高田乾,尔能俯水取。
假人不尔用,尔受田责否。
吾身虽为龙,动亦天所主。
天犹不有命,我安事为雨。 -
10.《士贵要予赋水轮因广之幸率介卿同作兼呈郭宰》 宋·李处权
吴侬踏车茧盈足,用力多而见功少。
江南水轮不假人,智者创物真大巧。
一轮十筒挹且注,循环下上无时了。
四山开闢中沃壤,万顷秧齐绿云绕。 -
11.《锦石岩》 宋·某子发
巉巉怪石锦鲜明,不假人为自织成。
频向水晶帘外立,泉声那更杂溪声。 -
12.《述怀》 宋·冯观国
落魄兰寰触处然,深藏妙用散神仙。
笔端间作龙蛇走,壶裹常挑日月悬。
漫假人伦来混世,只将酒盏度流年。
潜修功行归何处,笑指瀛洲返洞天。 -
13.《锦石岩》 宋·某子发
巉巉怪石锦鲜明,不假人为自织成。
频向水晶帘外立,泉声那更杂溪声。 -
14.《访陈与机县尉于湘潭下摄市》 宋·戴复古
买得南坡景,创成西尉司。
宅幽连寺观,地广带亭池。
能事事易了,役民民不知。
题诗记颠末,政不假人碑。 -
15.《大行皇帝挽诗六首》 宋·刘克庄
英鉴高千古,名尤不假人。
周惟十夫哲,汉止一儒醇。
圣笔严褒贬,臣材岂拟伦。
骊珠六十九,谁谓橐中贫。 -
16.《春日小园即事十首》 宋·方回
莳药移花撰石名,稍加心匠可经营。
天真不假人为力,绿树啼莺一两声。 -
17.《与琴师谈琴》 宋·陆文圭
至乐无声识者希,有声终是假人为。
一时得趣惟元亮,千载知间欠子期。
欲为性情初动处,当原律吕未生时。
夜寒月照虚堂壁,鹤沪猿吟总是诗。 -
18.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
殿成不必拆,佛生何用打。
烧炷兜楼香,共说家私话。
以力假人者霸。 -
19.《大雅·假乐》 先秦·佚名
假乐君子,显显令德,宜民宜人。
受禄于天,保右命之,自天申之。
干禄百福,子孙千亿。
穆穆皇皇,宜君宜王。 -
20.《田假限疾不获还庄载想田园兼思亲友率成短韵…赠杜幽素》 唐·李峤
游宦劳牵网,风尘久化衣。
迹驰东苑路,望阻北岩扉。
及此承休告,聊将狎遁肥。
十旬俄委疾,三径且殊归。