-
221.《赠讷相》 宋·叶适
柯山讷相丑形模,以相获妍如子都。
每将气色较官簿,初若搏影终探符。
刘公实,升提刑,丘宗卿,加龙图。
就中两说最称验,余耳所逮非人诬。 -
222.《连日快晴登金华庵观大面诸峰》 宋·程公许
斋心谒殊庭,异境目力眩。
积阴疑漏天,娲石谁与炼。
列仙喜我于,一笑晴景现。
絮云敛太空,螺翠敞大面, -
223.《上后溪刘阁学》 宋·程公许
如来藏有大经卷,无古无今无成坏,卷这可纳一毫端,舒之弥纶於法界。
众生与佛同受持,谓有定法便虚假。
祗园食饱洗钵坐,何曾有意一场话。 -
224.《琵琶亭》 宋·周弼
萧萧枫林青,要出间椅槚。
尚思送行舟,系此木叶下。
云开星垂山,水荡月在野。
江空夜枨枨,泪复谁满把。 -
225.《山庄书事》 宋·方岳
晨兴抹两屦,为口见驱迫。
课童督秋刈,野获夜彭魄。
田翁适过予,繿缕黑而瘠。
具言土力贫,年登苦囏阨。 -
226.《挽李小溪》 宋·马廷鸾
人是西京长者孙,横秋一鹗早青云。
假令折就天边桂,窦十郎家不足云。 -
227.《松下自遣》 宋·释智圆
聚气成此身,假缘暂寄世。
可怜自在性,本无烦恼系。
傍水与登山,悠然有深诣。
日在林下游,暮在林下宿。 -
228.《次韵萧复秀才》 宋·项安世
崇云护南山,有士在其下。
俗贺日滔滔,谁为问津者。
美人两世旧,独许半席假。
诗从墨中来,繁露清可把。 -
229.《忆筇杖》 宋·陈傅良
岷峨山下筇竹杖,危者使安衰可壮。
秦皇汉武穷兵不可得,我独得之今丞相。
前年有旨还故园,其冬急召朝日边。
半岁驱驰数千里,赖有此杖常扶颠。 -
230.《探禹穴》 宋·邓深
禹穴镇名山,神龙夙呵卫。
告成馀此迹,天地相终始。
昔在绍兴中,吊古先君子。
探穴勇跻攀,慨叹不能已。 -
231.《病稍愈戏书三十韵》 宋·方回
药滓弃盛钵,药贴堆满案。
药价殊不廉,药效一何缓。
身昔未病时,饮啖百无惮。
一病半月余,食味等土炭。 -
232.《七十五翁吟》 宋·方回
衰翁七十五,犹有身世忧。
暑不办寒计,朝始为夕谋。
海若挟风伯,扫荡数十州。
钱塘幸而免,湖已入城流。 -
233.《送郑君举宣城教谕》 宋·方回
宣城画虎遍天下,叶公好龙龙之假。
百儒愿陶一真者。
红花木瓜银杏园,年年包贡入中原,何如兴贤起邱樊。
学徒尚有老梅否,诗声千古捋欧九,子其作人举荐口。 -
234.《题吴季章挹秀堂》 宋·曾丰
造物鼎新开画图,江蟠前后山负隅。
一尘不动鸥出没,万变无心云卷舒。
主人倚坐扶栏立,太清之气交相袭。
风烟席上骨毛醒,文字场中星斗湿。