-
21.《与友人论文因以诗投之》 宋·张耒
我虽不知文,尝闻于达者。
文以意为车,意以文为马。
理强意乃胜,气盛文如驾。
理惟当即止,妄说即虚假。 -
22.《道者寮成人为书额拟成一诗》 宋·郑刚中
寮额高悬太守书,方盘炯炯连三珠。
唐贤正笔久寥落,忽此相遇南海隅。
是寮今虽茅草新,元是东邻寒士居。
士贫更在玉川上,三间破尽四壁无。 -
23.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
24.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
25.《谢徽上人见惠二龙障子,以短歌酬之》 唐·齐己
我见苏州昆山金城中,金城柱上有二龙。
老僧相传道是僧繇手,寻常入海共龙斗。
又闻蜀国玉局观有孙遇迹,盘屈身长八十尺。
游人争看不敢近,头觑寒泉万丈碧。 -
26.《久寓泉南待一故人消息桂隐诸葛如晦谓客舍不》 宋·戴复古
寄迹小园中,数椽亦潇洒。
主人既相知,此地可久假。
县官送月粮,邻翁供菜把。
咫尺是屠门,亦有卖鲜者。
里巷通往来,欲结鸡豚社。 -
27.《求先人墨迹呈表兄黄季文》 宋·戴复古
我翁本诗仙,游戏沧海上。
引手掣鲸鲵,失脚堕尘网。
身穷道则腴,年高气弥壮。
平生无长物,饮尽千斛酿。 -
28.《寄题新居罗长卿观澜阁兰堂二首》 宋·周必大
君不见汉家筑台临咸京,图籍排比如鱼鳞。
又不见晋人创亭稽山阴,群贤毕集罗簪绅。
古今名兰固多矣,而此二者常不泯。
乃知草木本无取,必假人物始可珍。 -
29.《跋周昉画锡宴图》 宋·张镃
汾阳賸建扶危功,清议那有鱼军容。
倖人恃宠自矜伐,似可唾去极力攻。
今也束带比肩立,绝口不问如盲聋。
水衡有钱谁敢费,设席授几为尔供。 -
30.《士贵要予赋水轮因广之幸率介卿同作兼呈郭宰》 宋·李处权
吴侬踏车茧盈足,用力多而见功少。
江南水轮不假人,智者创物真大巧。
一轮十筒挹且注,循环下上无时了。
四山开闢中沃壤,万顷秧齐绿云绕。 -
31.《至闲居精舍呈正上人(即天后故宫)》 唐·储光羲
太室三招提,其趣皆不同。
不同非一趣,况是天游宫。
双岭前夹门,阁道复横空。
宝坊若花积,宛转不可穷。 -
32.《回军跛者》 唐·赵徵明
既老又不全,始得离边城。
一枝假枯木,步步向南行。
去时日一百,来时月一程。
常恐道路旁,掩弃狐兔茔。
所愿死乡里,到日不愿生。
闻此哀怨词,念念不忍听。
惜无异人术,倏忽具尔形。 -
33.《假山》 宋·王之道
幽人爱九华,胸臆富岩窦。
叠石谈笑顷,窗间列远岫。
一拳傥兴云,其功等高秀。
君看负山者,盍亦备兹寇。 -
34.《范钺进士遗楼彻司马庭石以质交楼作诗美之因》 宋·强至
楼君仕涂杰,范子儒林选。
论交二人者,诚至不以勉。
范也车将西,楼也酒以饯。
胡然胶漆地,犹假外物显。 -
35.《寄空上人》 宋·曹勋
华顶峰头空侍者,家在全闽九峰下。
后山妙香今始闻,西江一口元非假。
可但枯木已阳艳,更喜淮碑仍续雅。
天风海雨会入诗,况近梅花欲盈把。 -
36.《和陶赴假还江陵夜行途口韵寄江朝宗》 宋·吴芾
居闲岁月久,万事心已冥。
独于同调人,独未能忘情。
忆昔桂花发,君来访柴荆。
把酒坐花下,欢然话平生。 -
37.《閒居无瑕酬答假庭下三物作·桃讽梅》 宋·方岳
不肯春风时世妆,岁寒崖谷倚冰霜。
人间亦有知香者,盍遣一枝横出墙。 -
38.《与琴师谈琴》 宋·陆文圭
至乐无声识者希,有声终是假人为。
一时得趣惟元亮,千载知间欠子期。
欲为性情初动处,当原律吕未生时。
夜寒月照虚堂壁,鹤沪猿吟总是诗。 -
39.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
只者赤肉一块,说甚清奇古怪。
平生懒似牛头,度世憨如布袋。
不空而空,无在而在。
法法唯心,尘尘三昧。
问渠是假是真,两彩而今一赛。 -
40.《送惠俦禅者》 宋·释重顯
少林风规,何太萧酒。
笼古罩今,睥真睨假。
谁云发机射虎,自笑品类观马。
剑客茫茫不要呈,甑人往往须擒下。
俦禅俦禅,峥嵘象驾。