-
1.《川拨棹·这修行诀》 元·王哲
这修行诀。
便安排得有次节。
把清静天机,今朝分明漏泄。
使人人,玉花结。
从头一一稳铺设。
向五更里看摆拽。
将此脱壳神仙,玲珑玎铛做绝。
害风儿,怎生说。 -
2.《感皇恩(竹坡老人步上南冈,得堂基于孤峰绝顶间,喜甚,戏作长短句)》 宋·周紫芝
无事小神仙,世人谁会。
著甚来由自萦系。
人生须是,做些闲中活计。
百年能几许,无多子。
近日谢天,与片闲田地。
作个茅堂待打睡。
酒儿熟也,赢取山中一醉。
人间如意事,只此是。 -
3.《过长峰迳遇雨,遣闷十绝句》 宋·杨万里
百里如何一日行,晴天犹自急追程。
山云管得侬愁雨,强做催诗数点声。 -
4.《听蝉八绝句》 宋·杨万里
渠与斜阳有底雠,千冤万恨欣清秋。
更从谁子做头抵,只放斜阳不落休。 -
5.《清晓洪泽放闸四绝句》 宋·杨万里
遮藏水面被残冰,流尽残冰水正明。
幸自奔流总驩喜,落洪须做不平声。 -
6.《绝句》 宋·黄庭坚
富贵功名茧一盆,缲车头绪正纷纷。
肯寻冷淡做生活,定是著书扬子云。 -
7.《八十吟十绝》 宋·刘克庄
逃秦博士浮丘伯,传说今犹在海中。
自古仙多儒者做,安知吾不蹑高风。 -
8.《奖菊二绝》 宋·洪咨夔
木犀满送第三香,交割秋光与后行。
细雨斜风篱下菊,安排青蕊做重阳。 -
9.《次李参政所和五绝句韵因以为诗》 宋·魏了翁
天地之心万物灵,世间难得是人身。
面前放过知何限,好与光明做一巡。 -
10.《无梦令·谭马丘刘四绝》 元·马钰
谭马丘刘四绝。
好弱各无分别。
因遇别东牟,故访西秦养拙。
养拙。
养拙。
直要清贫做彻。 -
11.《次韵李校书雨中至四圣观三绝句》 宋·项安世
积雨全迷路,皇天上做春。
提壶休劝客,城外有饥人。 -
12.《点视马驿因成两绝》 宋·张镃
别驾今晨检驿亭,道迎羸卒破铜钲。
当年错做书窗梦,蔽日旌旗出塞兵。 -
13.《过野翁亭因登岝崿山憩崇寿院僧轩共成四绝句》 宋·张镃
古县依山惬乍游,欲行因路始穷幽。
搀空石壁樛林合,更做行程急出留。 -
14.《论语绝句一百首》 宋·张九成
做人真个亦诚难,临死犹将手足看。
今免一身非细事,一身之外更多端。 -
15.《谒金门》 宋·蔡伸
溪声咽。
溪上有人离别。
别语叮咛和泪说。
罗巾沾泪血。
尽做刚肠如铁。
到此也应愁绝。
回首断山帆影灭。
画船空载月。 -
16.《醉落魄》 宋·曾觌
情深恨切。
忆伊诮没些休歇。
百般做处百厮惬。
管是前生,曾负你冤业。
临岐不忍匆匆别。
两行珠泪流红颊。
关山渐远音书绝。
一个心肠,两处对风月。 -
17.《念奴娇(赠妓善作墨梅)》 宋·辛弃疾
江南尽处,堕玉京仙子,绝尘英秀。
彩笔风流,偏解写、姑射冰姿清瘦。
笑杀春工,细窥天巧,妙绝应难有。
丹青图画,一时都愧凡陋。 -
18.《蝶恋花·别范南伯》 宋·杨炎正
离恨做成春夜雨。
添得春江,划地东流去。
弱柳系船都不住。
为君愁绝听鸣橹。
君到南徐芳草渡。
想得寻春,依旧当年路。
后夜独怜回首处。
乱山遮隔无重数。 -
19.《贺新凉(送游景仁赴夔漕)》 宋·吴泳
额扣龙墀苦。
对南宫、春风侍女,掉头不顾。
烽火连营家万里,漠漠黄沙吹雾。
莽关塞、白狼玄兔。 -
20.《念奴娇(和诚斋休致韵)》 宋·刘克庄
此翁双手,顿闲处、且把香篝笼袖。
西掖北门辞不要,肯要南柯太守。
小小亭台,些些竹木,何必灵和柳。
地行仙里,合推侬做班首。