-
1.《姑苏杂咏 毛公坛》 明·高启
欲观汉坛符,东上缥缈峰。
葛花坠寒露,夕饮清心胸。
月出太湖水,鹤鸣空涧松。
真境久寂寥,苍苔蠙灵踪。 -
2.《寄洪与权》 宋·王令
与权江南来,适自满门会。
初无合我志,财以客面待。
时时相钓探,稍稍互酬对。
根源豁披张,扃鐍失分解。 -
3.《次韵姚道人》 宋·苏辙
道人偶许俗人知,法喜非妻解养儿。
夜久金茎添沆瀣,室虚宝月映琉璃。
远来醉侠匆匆返,近出诗仙句句奇。
独怪区区践绳墨,相逢未省角巾欹。 -
4.《戴帅初赋道人萧了空坐逝出神事借韵》 宋·方回
漆园老子蝶魂飞,缑氏仙人鹤驭归。
往事何凭烟漠漠,余生几度雪霏霏。
早容身厕三千列,偶许年过七十稀。
籍湜叛韩吾岂敢,平生不惯食言肥。 -
5.《生日又二首》 宋·方回
畏途偶许玩余生,晚节尤难保令句。
一秃翁真韩长孺,五男儿可晋渊明。
凄风开户绵重着,漏雨溅应酬酒懒倾。
俗事沓来败人意,且须坚坐待天晴。 -
6.《遇李尊师》 宋·方回
东城焉所适,有此松下风。
更有竹万计,连山翠如葱。
长廊无人白日静,古坛高殿秋阴中。
云房锁扃帘幔卷,久乃忽遇星冠翁。 -
7.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
8.《秋日出游偶作》 唐·武元衡
黄花丹叶满江城,暂爱江头风景清。
闲步欲舒山野性,貔貅不许独行人。 -
9.《薛舍人使君观察韩判官侍御许雨晴到所居既霁先呈即事》 唐·欧阳詹
江皋昨夜雨收梅,寂寂衡门与钓台。
西岛落花随水至,前山飞鸟出云来。
观风驷马能言驻,行县双旌许暂回。
岂不偶然聊为竹,空令石径扫莓苔。 -
10.《喜敏中及第,偶示所怀》 唐·白居易
自知群从为儒少,岂料词场中第频。
桂折一枝先许我,杨穿三叶尽惊人。
转于文墨须留意,贵向烟霄早致身。
莫学尔兄年五十,蹉跎始得掌丝纶。