-
1.《寄傅君倚同年》 宋·黄庭坚
有情清江水,东下投豫章。
故人江上居,不寄书一行。
相思对明月,谈笑如清光。
向风长叹息,孤雁起寒塘。 -
2.《送傅君玉赴廷对》 宋·陈文蔚
自叹忠肠皎日星,致身无地老岩坰。
君今有策奏天子,要使谗邪缩项听。 -
3.《归州留别傅君》 宋·寇准
杨柳如丝拂画桥,此中留语欲魂销。
还愁别后巴东馆,独听空江半夜潮。 -
4.《秋日过清江傅聘君石溪隐居》 宋·章采
有美人如玉,招寻故意长。
山衣犹芰制,野饭只菰粱。
秋入遥空白,霜飞一叶黄。
年年三径里,来往有求羊。 -
5.《寄题喻叔奇国傅郎中园亭二十六咏紫君林》 宋·杨万里
青士从来一径幽,碧衫翠袖佩苍璆。
何年笔战明光殿,夺得诗仙紫绮裘。 -
6.《索笋长句寄傅隐君》 元·王冕
春风吹起石底云,丰隆唤出苍龙孙。
古苔初破土膏滑,露华净洗龟筒痕。
先生爱笋如爱玉,冷笑人间饫膏肉。
我生无家怀此君,十年未解求一束。 -
7.《七爱诗赠程乡令赵君·齐山阴令傅琰》 宋·蒲寿宬
吾爱傅季珪,为事求端倪。
群愚亦智诈,不辨祛厥迷。
感深卖针媪,靦以食豆鸡。
一县称神明,鼠辈榛其蹊。