-
1.《丞相王公挽词》 宋·喻良能
畴昔翘材馆,疏庸获屡游。
衮衣无傲色,吐握有勤求。
辅弼十年久,雍容片善收。
至今天下士,语及泪交流。 -
2.《渔家傲》 宋·晏殊
粉笔丹青描未得。
金针彩线功难敌。
谁傍暗香轻采摘。
风渐渐。
船头解散双鸂鶒。
夜雨染成天水碧。
朝阳借出胭脂色。
欲落又开人共惜。
秋气逼。
盘中已见新莲菂。 -
3.《渔家傲》 宋·晏殊
幽鹭慢来窥品格。
双鱼岂解传消息。
绿柄嫩香频采摘。
心似织。
条条不断谁牵役。
粉泪暗和清露滴。
罗衣染尽秋江色。
对面不言情脉脉。
烟水隔。
无人说似长相忆。 -
4.《渔家傲》 宋·欧阳修
十月小春梅蕊绽。
红炉画阁新装遍。
锦帐美人贪睡暖。
羞起晚。
玉壶一夜冰澌满。
楼上四垂帘不卷。
天寒山色偏宜远。
风急雁行吹字断。
红日短。
江天雪意云撩乱。 -
5.《渔家傲》 宋·欧阳修
妾本钱塘苏小妹。
芙蓉花共门相对。
昨日为逢青伞盖。
慵不采。
今朝斗觉凋零煞。
愁倚画楼无计奈。
乱红飘过秋塘外。
料得明年秋色在。
香可爱。
其如镜里花颜改。 -
6.《渔家傲》 宋·欧阳修
叶有清风花有露。
叶笼花罩鸳鸯侣。
白锦顶丝红锦羽。
莲女妒。
惊飞不许长相聚。
日脚沈红天色暮。
青凉伞上微微雨。
早是水寒无宿处。
须回步。
枉教雨里分飞去。 -
7.《渔家傲》 宋·欧阳修
叶重如将青玉亚。
花轻疑是红绡挂。
颜色清新香脱洒。
堪长价。
牡丹怎得称王者。
雨笔露笺匀彩画。
日炉风炭薰兰麝。
天与多情丝一把。
谁厮惹。
千条万缕萦心下。 -
8.《渔家傲》 宋·欧阳修
粉蕊丹青描不得。
金针线线功难敌。
谁傍暗香轻采摘。
风淅淅。
船头触散双鸂鶒。
夜雨染成天水碧。
朝阳借出胭脂色。
欲落又开人共惜。
秋气逼。
盘中已见新荷的。 -
9.《渔家傲》 宋·欧阳修
四月园林春去后。
深深密幄阴初茂。
折得花枝犹在手。
香满袖。
叶间梅子青如豆。
风雨时时添气候。
成行新笋霜筠厚。
题就送春诗几首。
聊对酒。
樱桃色照银盘溜。 -
10.《渔家傲·五月榴花妖艳烘》 宋·欧阳修
五月榴花妖艳烘。
绿杨带雨垂垂重。
五色新丝缠角粽。
金盘送。
生绡画扇盘双凤。
正是浴兰时节动。
菖蒲酒美清尊共。
叶里黄鹂时一弄。
犹瞢忪。
等闲惊破纱窗梦。 -
11.《渔家傲》 宋·欧阳修
十月小春梅蕊绽。
红炉画阁新装遍。
鸳帐美人贪睡暖。
梳洗懒。
玉壶一夜轻澌满。
楼上四垂帘不卷。
天寒山色偏宜远。
风急雁行吹字断。
红日晚。
江天雪意云撩乱。 -
12.《渔家傲》 宋·欧阳修
二月春期看已半。
江边春色青犹短。
天气养花红日暖。
深深院。
真珠帘额初飞燕。
渐觉衔杯心绪懒。
酒侵花脸娇波慢。
一捻闲愁无处遣。
牵不断。
游丝百尺随风远。 -
13.《渔家傲》 宋·欧阳修
为爱莲房都一柄。
双苞双蕊双红影。
雨势断来风色定。
秋水静。
仙郎彩女临鸾镜。
妾有容华君不省。
花无恩爱犹相并。
花却有情人薄幸。
心耿耿。
因花又染相思病。 -
14.《渔家傲》 宋·杜安世
微雨初收月映云。
巢栖燕子欲黄昏。
花片不飞风力困。
春色尽。
蜡梅枝上樱□嫩。
谁撼金环锁洞深。
薰余乍厌锦衾温。
消灭玉肌谁与问。
朱明近。
日长无事添闲闷。 -
15.《渔家傲》 宋·秦观
门外平湖新雨过。
碧烟一抹鸥飞破。
水木细将秋色做。
云影堕。
满溪芦荻西风大。
沙嘴渔舟来个个。
霜鳞入脍炊香糯。
歌罢沧浪谁与和。
闲不那。
茅檐独对青山坐。 -
16.《渔家傲》 宋·秦观
江上凉飔情绪燠。
片云消尽明团玉。
水色山光相与绿。
烟树簇。
移舟旋旁渔灯宿。
风外何人吹紫竹。
梦中听是飞鸾曲。
叶落枫林声蔌蔌。
幽兴触。
明朝相约骑黄鹄。 -
17.《渔家傲(从叔父乞苏州湿红笺)》 宋·陈师道
一舸姑苏风雨疾。
吴笺满载红犹湿。
色润朝花光触日。
人未识。
街南小阮应先得。
青入柳条初著色。
溪梅已露春消息。
拟作新词酬帝力。
轻落笔。
黄秦去后无强敌。 -
18.《渔家傲》 宋·晁冲之
浦口潮来沙尾涨。
危樯半落帆游漾,水调不知何处唱。
风淡荡。
鳜鱼吹起桃花浪。
雪尽小桥梅总放。
层楼一任愁人上。
万里长安回首望。
山四向。
澄江日色如春酿。 -
19.《渔家傲(初创真意亭于南溪,游陟晚归作)》 宋·葛胜仲
岩壑萦回云水窟。
林深路断迷烟客。
茅屋数椽携杖舄。
人寂寂。
侵檐万个琅玕碧。
倦客羁怀清似涤。
更无一点飞埃迹。
溪涨慢流过几席。
寒湜湜。
凫鹥点破琉璃色。 -
20.《渔家傲》 宋·陈克
宝瑟尘生郎去后。
绿窗闲却春风手。
浅色宫罗新就。
晴时后。
裁缝细意花枝斗。
象尺熏炉移永昼。
粉香浥浥蔷薇透。
晚景看来常似旧。
沈吟久。
个侬争得知人瘦。