-
1.《甘露寺僧房》 唐·张乔
临水登山路,重寻旅思劳。
竹阴行处密,僧腊别来高。
远岫明寒火,危楼响夜涛。
悲秋不成寐,明月上千舠. -
2.《乌石山僧舍》 宋·盛松坡
小径通山寺,飞檐抹晓霞。
松风惊蝶梦,梵磬杂蜂衙。
僧腊菩提树,禅心菡萏花。
诗成因抵掌,飞起欲栖雅。 -
3.《赠鉴上人(一作赠别筌公)》 唐·皇甫曾
律仪传教诱,僧腊老烟霄。
树色依禅诵,泉声入寂寥。
宝龛经末劫,画壁见南朝。
深竹风开合,寒潭月动摇。
息心归静理,爱道坐中宵。
更欲寻真去,乘船过海潮。 -
4.《赠鉴上人(一作赠别筌公)》 唐·皇甫曾
律仪传教诱,僧腊老烟霄。
树色依禅诵,泉声入寂寥。
宝龛经末劫,画壁见南朝。
深竹风开合,寒潭月动摇。
息心归静理,爱道坐中宵。
更欲寻真去,乘船过海潮。 -
5.《题荐福寺衡岳暕师房》 唐·韩翃
春城乞食还,高论此中闲。
僧腊阶前树,禅心江上山。
疏帘看雪卷,深户映花关。
晚送门人出,钟声杳霭间。 -
6.《指柏轩》 明·申屠衡
冰霜二百年,老骨耐撑拄。
欲知僧腊高,即是阶前树。 -
7.《山寺看樱桃花题僧壁》 唐·刘言史
楚寺春风腊尽时,含桃先坼一千枝。
老僧不语傍边坐,花发人来总不知。 -
8.《寄金陵僧》 唐·周贺
水石致身闲自得,平云竹阁少炎蒸。
斋床几减供禽食,禅径寒通照像灯。
觅句当秋山落叶,临书近腊砚生冰。
行登总到诸山寺,坐听蝉声满四棱。 -
9.《赠僧》 唐·贾岛
从来多是游山水,省泊禅舟月下涛。
初过石桥年尚少,久辞天柱腊应高。
青松带雪悬铜锡,白发如霜落铁刀。
常恐画工援笔写,身长七尺有眉毫。 -
10.《冬夜泊僧舍》 唐·方干
江东寒近腊,野寺水天昏。
无酒能消夜,随僧早闭门。
照墙灯焰细,著瓦雨声繁。
漂泊仍千里,清吟欲断魂。