-
21.《送僧归护国寺》 宋·石羲叟
云房春锁赤城边,荣者兰芽谢胜缘。
銮殿暂来趋玉陛,石桥重去埽金田。
窗喷瀑布千岩雪,炉爇栴檀一炷烟。
此处深居更谁见,腊高松偃旧峰前。 -
22.《老僧》 明·冰如源
早得安心法,柴门岂浪开。
发长难剪雪,衣故不容埃。
屈指僧中腊,寻思云外来。
恐伤虫蚁乐,常诫坐莓苔。 -
23.《与僧道升二首》 宋·王安石
升也初见我,肤腴仍洁白。
今何苦而老,手脚皴以黑。
闻有道人者,於今号禅伯。
嬲汝以一句,西归瘦如腊。
汝观青青枝,岁寒好颜色。
此松亦有心,岂问庭前柏。 -
24.《送僧之姑苏》 宋·林逋
被请阊门寺,扁舟积水遥。
几程冲腊雪,一饭泊村桥。
岑色晴空映,檀烟远吹飘。
公台悉余镇,讲罢即相招。 -
25.《依韵和僧说上人见访》 宋·梅尧臣
客从东国来,山云犹在屦。
是时正穷腊,雁落溪阴暮。
投宿古城隅,雪迷松下路。
衣楮足兰荃,相过宁厌屡。 -
26.《次韵和景彝闰腊二十五日省宿》 宋·梅尧臣
君尝编史似吴兢,又值甘泉马踏冰。
重腊雪花方漫漫,宿厅书架自层层。
桉头美酒初温火,帘底微风欲动灯。
永夜未眠锺已发,此心闲寂似高僧。 -
27.《送川僧玘上人归雪窦》 宋·强至
释子群群蹈一辙,类能恐诱鼓师说。
彼上人者剑外来,独许清吟调风月。
就我乞诗归甬东,三叩宾阶通刺谒。
何时腰下解瓶盂,岩窦应逢先腊雪。 -
28.《腊月二十二日渡湘登道乡台夜归得五绝》 宋·张栻
人来人去空千古,花落花开任四时。
白鹤泉头茶味永,山僧元自大曾知。 -
29.《偈送刚僧录入塔》 宋·曹勋
呜呼刚兄,相识半生。
慧林勤旧,崇先寓名。
五旬戒腊,八十寿龄。
平居慷慨,末后分明。
超山之麓,示人无生。
松鹤移巢,月冷风清。 -
30.《哨遍·近腊景和》 宋·汪莘
近腊景和,故山可过,足下听余述。
便自往山中,憩精蓝,与僧饭讫。
北涉灞川,明月华映郭,夜登华子冈头立。
嗟辋水沦涟,与月上下,寒山远火蒙笼。 -
31.《成都萧寺度腊邓事示彦威侄二首》 宋·程公许
潇洒僧庐暂此留,静看急景意悠悠。
戏呼道韫咏飞絮,况有阿戎同颂椒。
三孝痴顽成度事,一同亲爱外何求。
囊无储俸贫如旧,谩整书讯便舟。 -
32.《看僧披剃》 宋·李昴英
尔教言无相,谁教蜕发毛。
虚名犹度牒,多事更方袍。
父认师传的,年推戒腊高。
冠巾何不可,只要断尘劳。 -
33.《次韵苏子瞻学士腊日游西湖》 宋·苏颂
腊日不饮独游湖,如此清尚他人无。
唱酬佳句如连珠,况复同好相应呼。
君尝听事嗟罪孥,虽在乐国犹寡娱。
是社稷臣鲁颛臾,直道自任心不纡。 -
34.《腊雪一首》 宋·苏籀
吞屋糁空嗥越犬,如椽悬乳战吴僧。
皛然一色纷无际,飘瞥群花散却凝。
人迹禽飞遭屏绝,竹端松顶重何胜。
将军逐虏弓刀湿,坐幄书生能不能。 -
35.《腊八日书斋早起南邻方智善送粥方雪寒欣然尽》 宋·王洋
腊月八日梁宋俗,家家相传侑僧粥。
栗桃枣柿杂甘香,菱椇芝栭俱不录。
金仟吒言成道时,不认饕馋借称目。
谁谓毗耶清净身,何有尘埃更须浴。 -
36.《薛记室收过庄见寻率题古意以赠》 唐·王绩
伊昔逢丧乱,历数闰当馀。
豺狼塞衢路,桑梓成丘墟。
余及尔皆亡,东西各异居。
尔为背风鸟,我为涸辙鱼。 -
37.《志坚师》 唐·元稹
嵩山老僧披破衲,七十八年三十腊。
灵武朝天辽海征,宇宙曾行三四匝。
初因怏怏薙却头,便绕嵩山寂师塔。
淮西未返半年前,已见淮西阵云合。 -
38.《题法华寺五言二十韵》 唐·李绅
花界无生地,慈宫有相天。
化娥腾宝像,留影閟金仙。
殿涌全身塔,池开半月泉。
十峰排碧落,双涧合清涟。 -
39.《岁暮自广江至新兴往复中题峡山寺四首》 唐·许浑
夜醉晨方醒,孤吟恐失群。
海鰌潮上见,江鹄雾中闻。
未腊梅先实,经冬草自薰。
树随山崦合,泉到石棱分。 -
40.《寄无得头陀》 唐·贾岛
夏腊今应三十馀,不离树下冢间居。
貌堪良匠抽毫写,行称高僧续传书。
落涧水声来远远,当空月色自如如。
白衣只在青门里,心每相亲迹且疏。