-
1.《寄史处士》 唐·伍乔
长羡闲居一水湄,吟情高古有谁知。
石楼待月横琴久,渔浦经风下钓迟。
僻坞落花多掩径,旧山残烧几侵篱。
松门别后无消息,早晚重应蹑屐随。 -
2.《即事寄孙世行吕玉绳二首》 明·汤显祖
平昌四见碧桐花,一睡三餐两放衙。
也有云山开百里,都无城郭凑千家。
长桥夜月歌携酒,僻坞春风唱采茶。
即事便成彭泽里,何须归去说桑麻。
¤ -
3.《次大五侄问移家韵》 宋·艾性夫
投老移家僻坞来,满林秋露洗黄埃。
饮才种麦须堪饱,衣旋培桑未可裁。
万古乾坤如传舍,一生风雪叹江梅。
相看喜有青田鹤,肯与诗筒日往回。 -
4.《李寅之招饮同登九江城》 宋·方回
清湍严子滩,僻坞任公寺。
荒凉茅屋居,蹇浅石田莳。
危踪璧偶完,暮景驾已税。
閒门幸常关,奥帙尚多味。 -
5.《僻居》 宋·燕肃
茅茨城市远,草径接鱼村。
白日偶无客,青山长对门。
药炉留火暖,花坞带烟昏。
静坐搜新句,冥心傍酒樽。 -
6.《夏日李公见访》 唐·杜甫
远林暑气薄,公子过我游。
贫居类村坞,僻近城南楼。
旁舍颇淳朴,所愿亦易求。
隔屋唤西家,借问有酒不。 -
7.《雨中作》 唐·杜牧
贱子本幽慵,多为隽贤侮。
得州荒僻中,更值连江雨。
一褐拥秋寒,小窗侵竹坞。
浊醪气色严,皤腹瓶罂古。
酣酣天地宽,怳怳嵇刘伍。
但为适性情,岂是藏鳞羽。
一世一万朝,朝朝醉中去。 -
8.《雨中作》 唐·杜牧
贱子本幽慵,多为隽贤侮。
得州荒僻中,更值连江雨。
一褐拥秋寒,小窗侵竹坞。
浊醪气色严,皤腹瓶罂古。
酣酣天地宽,怳怳嵇刘伍。
但为适性情,岂是藏鳞羽。
一世一万朝,朝朝醉中去。 -
9.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
10.《栖禅寺》 宋·崔放之
自从白马驮经始,宝地绀园知有几。
今见逍遥岩洞深,啼猿坞接栖禅寺。
嵯峨楼阁东西桥,掬水闻香景趣饶。
讲经云外天花落,卓锡林边暑气消。 -
11.《小浆铺》 宋·范师孔
一路经行处,盘溪绕僻原。
蜂喧花外坞,犬吠竹边门。 -
12.《和刘原父舍人乐郊诗》 宋·梅尧臣
太守东平来,固殊阮步兵。
步兵醉乘驴,太守整佩缨。
事物既已遗,驾车出东城。
园荒久不治,道路生棘荆。 -
13.《李处士挽诗》 宋·叶适
忆吟诗句与君儿,曾说高宗涕自挥。
两地兵休重富乐,百年家活共轻肥。
多留萤火明书案,闲看鱼蓑傍钓矶。
身内已无尘土僻,霜阡雪坞送将归。 -
14.《游砚山》 宋·王炎
他山石徒多,器宝匿幽僻。
产璞芙蓉坑,金声而玉德。
冈峦外钩联,地势中断隔。
曲坞八九家,路入羊豕迹。 -
15.《赋丛兰一首》 宋·苏籀
楚郢都梁奇韵佚,岚溪云壑初何僻。
根蒂条荂玩九春,葩叶尖萌碧逾尺。
蕙转东君溢宠光,露浥清华烟染色。
蓊勃天芬透绮疏,英蕤绿艳撩诗客。