-
1.《送綦毋秘书弃官还江东》 唐·王维
明时久不达,弃置与君同。
天命无怨色,人生有素风。
念君拂衣去,四海将安穷。
秋天万里净,日暮澄江空。 -
2.《卧病,李员外题扉而去》 唐·钱起
僻陋病者居,蒿莱行径失。
谁知簪绂贵,能问幽忧疾。
珂声未驻门,兰气先入室。
沉疴不冠带,安得候蓬荜。
清扬去莫寻,离念顷来侵。
雀栖高窗静,日出修桐阴。
枕上忆君子,悄悄唯苦心。 -
3.《喜入兰陵望紫阁峰呈宣上人》 唐·李益
薙草开三径,巢林喜一枝。
地宽留种竹,泉浅欲开池。
紫阁当疏牖,青松入坏篱。
从今安僻陋,萧相是吾师。 -
4.《和裴令公南庄绝句》 唐·白居易
陶庐僻陋那堪比,谢墅幽微不足攀。
何似嵩峰三十六,长随申甫作家山。 -
5.《偶成》 宋·文同
僻陋为州耻不才,偃然空见两星回。
只应归举谣言日,三府诸君口尽枚。 -
6.《句》 宋·俞瑊
壁山僻陋户口少,两衙之外惟高眠。
-
7.《送綦毋秘(一作校)书弃官还江东》 唐·王维
明时久不达。
弃置与君同。
天命无怨色。
人生有素风。 -
8.《游卧龙寺》 宋·陆游
晓发鱼复走瞿唐,沙头唤渡倚胡床。
峒人争趁五更市,我亦来追六月凉。
残星欲尽尚历落,明河已淡余苍茫。
翻翻林表鸦鹊语,渺渺烟边鸥鹭行。 -
9.《七夕》 宋·王禹偁
去年七月七,直庐闲独坐。
西日下紫微,东窗晖青琐。
露柳蜩忽鸣,风帘燕频过。
寂寂红药階,槿花开一朵。 -
10.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。