-
1.《卖书祀母》 清·吴嘉纪
母没悲今日,儿贫过昔时。
人间无乐岁,地下共长饥,白水当花荐,黄粱对雨炊。
莫言书寡效,今已慰哀思! -
2.《送李伟归黄山》 宋·徐照
心和无白发,长带一琴行。
几路到君屋,数峰当郡城。
妻儿贫自乐,丹药岁烧成。
未必圣明代,终令隐姓名。 -
3.《洛阳女儿行》 唐·王维
洛阳女儿对门居,才可颜容十五余。
良人玉勒乘骢马,侍女金盘脍鲤鱼。
画阁朱楼尽相望,红桃绿柳垂檐向。
罗帷送上七香车,宝扇迎归九华帐。 -
4.《系乐府十二首·贫妇词》 唐·元结
谁知苦贫夫,家有愁怨妻。
请君听其词,能不为酸凄。
所怜抱中儿,不如山下麑。
空念庭前地,化为人吏蹊。
出门望山泽,回头心复迷。
何时见府主,长跪向之啼。 -
5.《系乐府十二首·贫妇词》 唐·元结
谁知苦贫夫,家有愁怨妻。
请君听其词,能不为酸凄。
所怜抱中儿,不如山下麑。
空念庭前地,化为人吏蹊。
出门望山泽,回头心复迷。
何时见府主,长跪向之啼。 -
6.《放榜诗(太和八年放榜,进士多贫士)》 唐·佚名
乞儿还有大通年,三十三人碗杖全。
薛庶准前骑瘦马,范酂依旧盖番毡。 -
7.《逐贫赋》 两汉·扬雄
扬子遁居,离俗独处。
左邻崇山,右接旷野,邻垣乞儿,终贫且窭。
礼薄义弊,相与群聚,惆怅失志,呼贫与语:“汝在六极,投弃荒遐。
好为庸卒,刑戮相加。 -
8.《摸鱼儿》 宋·吴潜
满园林、瘦红肥绿,休休春事无几。
杜鹃唤起三更梦,窗外露澄风细。
浑不寐。
但目看、一帘夜月移花未。 -
9.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
10.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。