-
161.《徐孺子读书台分得高字》 宋·孙素
吾爱徐聘君,沈冥乃人豪。
诸贤搆党祸,皎皎云鸿毛。
璋生读何书,身隐名难逃。
故宅照湖水,荒坟翳城蒿。
焉知此山中,突兀书堂高。 -
162.《门前松棚》 宋·汪若楫
突兀山边屋数间,每嫌斜照上阑干。
当门只得添松盖,未到秋来夜已寒。 -
163.《明福观》 宋·王傅
泉源山下延平旷,路入松关起清爽。
飞云西峙积翠台,突兀三千六百丈。
杏花片片铺金坛,天风吹桂香漫山。
游人尽去萝月上,觉人身世非人间。 -
164.《长淮晚望》 宋·王卿月
目断长淮渺莽中,孤城突兀倚层空。
寒砧几许递秋信,渔笛一声横晚风。
龙吐晴云岚气白,鸦翻落日水天红。
扁舟今夜宿何许,赤壁断矶芦苇丛。 -
165.《金山》 宋·王洋
突兀波心倚翠空,他年金碧照鱼龙。
火烧水转休惆怅,且看中流树荫浓。 -
166.《游淡山岩》 宋·王资仁
淡山之景真寻幽,我来为款穷冥搜。
嵌岩呀豁自呈露,天匠巧斲非人谋。
撑空突兀几仞,奇伟万状不可侔。
群仙秘护人迹绝,元柳不到谁雕锼。
惜无好语写形似,叹息欲去仍迟留。
惟予六客信心赏,一洗万古尘中游。 -
167.《楼居狂吟》 宋·吴龙翰
茅斋悔著市廛间,长与青山面目悭。
突兀小楼初结就,竹床石枕卧看山。 -
168.《跋林学士宋聊帖》 宋·五迈
朝为一旅人,暮推拾九官。
趾高气且浮,反面视孤寒。
昔闻韩魏公,义风塞人寰。
赤舄坐书锦,有客排其关。 -
169.《广胜寺》 宋·新若通
吾党登临兴,亭高眼更明。
云深山断续,川阔路纵横。
突兀娲皇塚,荒芜简子城。
古来那可问,林外晚风生。 -
170.《梅峰》 宋·许巽
一峰突兀倚天际,千嶂茏葱龙眼中。
宇宙自偏人世远,尘埃不到佛楼空。
主公真得庵居相,俗子那容线路能。
山北道人如□市,云门临济各家风。 -
171.《挽节使少保》 宋·许应龙
衮衣赤舄我公归,共傒登庸翊政机。
枫禁荐颁天语渥,薤歌我叹露华晞。
真王未复青毡旧,亚保空馀紫诰辉。
突兀麒麟图绘处,仰瞻遗像倍歔欷。 -
172.《游大涤》 宋·姚舜元
此是名山第一宫,仙人何在独遗踪。
玲珑两洞通玄境,突兀一山为柱峰。
水泛红云出幽谷,风吹苍雪落长松。
何时觅得人间暇,遍踏烟岚翠万重。 -
173.《龙王庙云平阁》 宋·于革
枯梢突兀天风外,翠霭氤氲水石间。
□吏不容今日去,老夫赢得片时闲。
烟波艇子东西客,霜岸钟声上下山。
解后真成观物化,白鸥无数舞江湾。 -
174.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。 -
175.《楼望》 宋·赵汝譡
倚墙茂树阴,交覆状垂盖。
面岑可为楼,所惜着亭隘。
试凭工师手,高取空阔界。
材章来何山,得补榱栋坏。 -
176.《游石窗》 宋·赵汝绩
玉妃笺天收雪权,东皇领春行人寰。
恍如身在五云表,游到海上神仙山。
翠凤婀娜竹夹道,苍龙偃蹇松当关。
寿藤络崖半青白,文藓绣径全斓斑。 -
177.《探禹穴感怀》 宋·赵兴缗
神禹宏疏凿,流传山海经。
披览未为足,时骑李白鲸。
是日轻飙起,翛然天籁鸣。
孤峰带江浙,突兀地轴横。 -
178.《枕上》 宋·郑伯熊
飘风不崇朝,骤雨不终日。
清寒入絺綌,御袷有余郁。
天时不能调,人事那可必。
清灯耿孤窗,万籁助飗飘。 -
179.《鄂州南楼》 宋·郑起
淳佑六年冬十月,我来独自上南楼。
晓雾江山都江不见,雾收日出城东头。
照见汉阳树,照见鹦鹉洲。
浪涛江汉出眠峡,洞庭云梦天共流。 -
180.《忠孝亭》 宋·周洎
晋鼎臲卼奸人窥,孰谋国者如儿嬉。
陷穽弗设延虎貔,虓阚搏噬婴者摧。
群公奔潞峭敢谁,卞公力疾起督师。
谓事迫矣奚生为,以肉餧虎吁可悲。