-
1.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
2.《次韵庆充避暑水西寺》 宋·范成大
佳晨出西郭,仰视天宇清。
乐哉旷土怀,浩浩吞四溟。
新涨忽勇退,篱落粘枯萍。
风幡招客游,旷望隔苹汀。 -
3.《奉酬从兄南仲见示十九韵》 唐·权德舆
晋季天下乱,安丘佐关中。
德辉霭家牒,侯籍推时功。
簪缨盛西州,清白传素风。
逢时有舒卷,缮性无穷通。 -
4.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
5.《恼公》 唐·李贺
宋玉愁空断,娇饶粉自红。
歌声春草露,门掩杏花丛。
注口樱桃小,添眉桂叶浓。
晓奁妆秀靥,夜帐减香筒。 -
6.《献荥阳公诗五十韵》 唐·元稹
郑驿骑翩翩,丘门子弟贤。
文翁开学日,正礼骋途年。
骏骨黄金买,英髦绛帐延。
趋风皆蹀足,侍坐各差肩。 -
7.《酬李绀岁除送酒》 唐·雍陶
岁尽贫生事事须,就中深恨酒钱无。
故人充寿能分送,远客消愁免自沽。
一夜四乘倾凿落,五更三点把屠苏。
已供时节深珍重,况许今朝更挈壶。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
10.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
11.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
12.《冯谖客孟尝君》 先秦·佚名
齐人有冯谖者,贫乏不能自存,使人属孟尝君,愿寄食门下。
孟尝君曰:“客何好?”曰:“客无好也。
”曰:“客何能?”曰:“客无能也。
”孟尝君笑而受之曰:“诺。 -
13.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
14.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
15.《百丈山记》 宋·朱熹
登百丈山三里许,右俯绝壑,左控垂崖,垒石为磴,十余级乃得度。
山之胜,盖自此始。
循磴而东,即得小涧。
石梁跨于其上。 -
16.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
17.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
18.《西山翠岩联句》 宋·潘兴嗣
苍龙夭矫西山来,凿破明珠成碧岫。
何人架空起楼阁,地灵不敢藏馀秀。
锁窗云重衣巾润,梳木风清肌骨透。
客来一夜与僧谈,气觉浩然充宇宙。 -
19.《追和隐渊明咏贫士》 宋·赵处澹
嗟予薄罗衲,孑孑将畴依。
晨炊井已冻,夜凿邻无辉。
苍苔鸟迹绝,卧看孤云飞。
老力出市米,溪寒莫忘归。
纖纖山雨微,何以充我饥。
习习风吹衣,何以慰我悲。 -
20.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。