-
181.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
182.《绍兴圣孝感通诗》 宋·张嵲
宋有天下,逮乎八世。
猛敌横生,侵欲不忌。
尧汤水旱,文景菑异。
数则使然,岂人攸墍。 -
183.《谢岂庵饷澄粉圆子》 宋·张镃
老蚌尝闻生合浦,射彩飞芒互吞吐。
都缘昼夜两跳丸,萦绕须弥照寰宇。
金鸦远逐银蟾蜍,传孕亿万皆成珠。
荒寒海际人罕见,第取服用充珍娱。 -
184.《寄徐子苍》 宋·刘黻
洙泗千载孤,师友道已寂。
柯山风雪间,古韵响金石。
予生眇云晚,志苦毛发赤。
大道惟一中,如渴饥饮食。
智过愚不及,均之失天则,虚舟发真机,户庭满春色。
印之贤圣言,充然乃有得。 -
185.《送林子中知成都》 宋·孔武仲
鞍马覆山黑,旌旗垂野红。
问远谁当行,太守临蜀中。
太守时之豪,学博文章工。
人事未称遂,崎岖已巴东。 -
186.《和林叔己咏福寿林塘韵谢杨守举状》 宋·陈淳
漳台最尊第一峰,分支福寿飞双虹。
寿山左蟠气葱葱,福山右峙状窿窿。
中有洞壶出尘踪,景物簇聚造化功。
不减杜陵门城东,未数漆园旧崆峒。 -
187.《叙赵守备学释菜会馂》 宋·陈淳
嘉定四年日在房,赵侯来守南清漳。
下车百事所未遑,先务化原修泮宫。
发帑市材鸠众工,改偏易陋规模洪。
大门复旧正当阳,直挹名第真仙峰。 -
188.《寿傅忠简》 宋·陈宓
一阳初起黄钟宫,红日出海光曈曨。
天高地下气久雺,万物闭塞如惛懵。
造化环复极则通,天于此时生我公。
公之累世载孝忠,受天问气和冲融。 -
189.《中庸·道不远人五首》 宋·陈普
毛发肌肤总道充,面前无处不相逢。
为何南北多岐士,动隔江山千万重。 -
190.《姚氏生男歌》 宋·陈普
开乾枢,转地轴,喜气郁葱充阎闾。
一点文星隐天阙,女郎捧得掌中珠。 -
191.《纯父家池双头莲》 宋·陈普
天地化育工,两致一为要。
对待管流行,并起非横矫。
亭亭南北枢,赫赫东西曜。
仁义与诚明,彼此相契约。 -
192.《和清叟自勉》 宋·陈普
缉熙正学勿虚过,立志悠悠得几何。
黄卷工夫当猛省,青春齿发莫蹉跎。
笔头有焰由充养,镜面无尘在洗磨。
六籍四书无释子,胸中治具看森罗。 -
193.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。 -
194.《古翁十五韵送胡天放西游》 宋·戴表元
有铁莫妄熔,熔作侠士椎。
有帛莫妄缝,缝作山人衣。
君看天放翁,气貌绝清赢。
濩落七尺身,仁义充肤肌。 -
195.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。 -
196.《留吴田霜崖吴居士宅予仲女许其孙姻》 宋·方回
众山环如规,中有一川水。
山腴翠树圆,水洁玉石峙。
居人近百家,耕余习文史。
此翁独能诗,早充宾贡士。 -
197.《赠笔工冯应科》 宋·方回
世言善书不择笔,此物岂可不精择。
空弓难责养由射,快剑始堪孟贲击。
多钱而贾长袖舞,工良器利贵相得。
文房四宝拟四贤,最不易致管城伯。 -
198.《送常德教赵君》 宋·方回
岳阳州城危楼前,无地但有水与天。
一点之青惟君山,四顾汹涌心茫然。
吾尝北风吹湖船,飞过洞庭一日间。
高桅一昂摩日边,及其一低如沉渊。 -
199.《閒看佛书》 宋·郭印
金仙入汉梦,始闻佛法东。
梁武好尤笃,上下争尊崇。
寻译到李唐,伽蓝栋宇充。
煌煌五千卷,披读未易终。 -
200.《仁寿县治新开小轩以琴中趣名之用趣字韵赋之》 宋·郭印
渊明识琴心,徽弦总不具。
兴发时抚弄,悠然得真趣。
杳然太古音,充满一切处。
吾今琴亦亡,至乐随所寓。