-
1.《烛影摇红·绿净湖光》 宋·懒堂女子
绿净湖光,浅寒先到芙蓉岛。
谢池幽梦属才郎,几度生春草。
尘世多情易老。
更那堪、秋风袅袅。 -
2.《净光轩》 宋·范成大
翳华销尽八窗明,雨竹风泉演妙声。
身世只今高几许?北峰浑共倚阑平。 -
3.《净光松风阁》 宋·叶适
城中云日如火催,净光行食声转雷。
不知何处白蘋起,便有满坐清风来。
莫言作楼非急务,翁当运斤儿执锯。
待得三间着此风,病叟扶携上楼去。 -
4.《净光山四咏呈水心先生·宿觉庵》 宋·徐照
公说曹溪事,经今六百年。
庵基平地筑,碑记远人传。
种竹初遮日,蔬岩只欠泉。
自当居鼎鼐,岂在学修禅。 -
5.《净光山四咏呈水心先生·茶山堂》 宋·徐照
片山唐国赐,茶有数根留。
几番见人说,今朝还独游。
远波分段白,宿霭向晴收。
却有觉庵主,犹能学道州。 -
6.《净光山四咏呈水心先生·绝境亭》 宋·徐照
高顶宜登高,吾州见地形。
水通蛮国远,山出海门青。
藓径僧行迹,风枝鹤退翎。
公能同众乐,私帑建官亭。 -
7.《净光山四咏呈水心先生·会景轩》 宋·徐照
不见日东上,西原雨一晴。
逐时看景异,风物入诗清。
立久飞云灭,身高去鸟平。
石峰何处是,归思忽然生。