-
1.《览镜见白发数茎光鲜特异》 唐·权德舆
秋来皎洁白须光,试脱朝簪学酒狂。
一曲酣歌还自乐,儿孙嬉笑挽衣裳。 -
2.《览镜见白发数茎光鲜特异》 唐·权德舆
秋来皎洁白须光,试脱朝簪学酒狂。
一曲酣歌还自乐,儿孙嬉笑挽衣裳。 -
3.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
4.《偈颂三十首》 宋·释印肃
时人须警觉,应道不痴颠。
若牛并急马,也只少他钱。
今生还不足,来生又吃鞭。
道人虽无事,不忍哭苍天。 -
5.《和张秘监阁老献岁过蒋大拾遗因呈两省诸公并见示》 唐·权德舆
二贤同载笔,久次入新年。
焚草淹轻秩,藏书厌旧编。
竹风晴翠动,松雪瑞光鲜。
庆赐行春令,从兹伫九迁。 -
6.《李评事公进示文集因赠之》 唐·欧阳詹
风雅不坠地,五言始君先。
希微嘉会章,杳冥河梁篇。
理蔓语无枝,言一意则千。
往来更后人,浇荡醨前源。 -
7.《上党奏庆云见》 唐·李绅
飞龙久驭宇,真气尚兴云。
五色传嘉瑞,千龄表圣君。
从风忽萧索,依汉更氛氲。
影彻天初霁,光鲜日未曛。
表祥近自远,垂化聚还分。
宁作无依者,空传陶令文。 -
8.《赋月华临静夜》 唐·姚合
长空埃壒灭,皎皎月华临。
色正秋将半,光鲜夜自深。
九霄晴更彻,四野气难侵。
静照遥山出,孤明列宿沉。
高人应不寐,惊鹊复何心。
漏尽东方晓,佳期何处寻。 -
9.《咏壁鱼》 唐·李远
鳞细粉光鲜,开书乱眼前。
透窗疑漏网,落砚似流泉。
潜穴河图内,吞钩乙字边。
莫言鬐鬣小,食尽白蘋篇。 -
10.《杂题》 唐·司空图
孤枕闻莺起,幽怀独悄然。
地融春力润,花泛晓光鲜。