-
1.《醉落魄》 宋·沈瀛
致知格物。
孔颜学问从兹出。
圣言句句皆真实。
涵养功深,将见自家得。
毋意毋我毋固必。
视听言动非礼勿。
胜己之私之谓克。
克尽私心,天理甚明白。 -
2.《金濑吊贞女》 宋·王端朝
嗟彼战国秋,风俗日以漓。
卓哉史氏女,粲粲兰蕙姿。
宋贞奉慈母,克尽乌鸟私。
业贫不辞苦,击漂临清漪。 -
3.《和龚宗谕五绝》 宋·姚勉
闻仅二知虽赐也,道传一贯必参乎。
己私克尽融天理,表里通明月在壶。 -
4.《旅次沔阳,闻克复,而用师者穷兵黩武,因书简之》 唐·陈羽
江上烟消汉水清,王师大破绿林兵。
干戈用尽人成血,韩信空传壮士名。 -
5.《克复后登安国寺阁》 唐·唐彦谦
千门万户鞠蒿藜,断烬遗垣一望迷。
惆怅建章鸳瓦尽,夜来空见玉绳低。 -
6.《贺熊克进九朝要略转一首》 宋·李龟朋
翰苑前资汉硕儒,苦心何翅十年馀。
修成当代将来法,读尽生平未见书。
黄{左贴右巴}奏篇登御府,紫纶加秩下宸除。
近臣已是闻天语,莺鹊催归定不虚。 -
7.《避兵(丁未腊月十五日避阿克之乱)》 明·倪钅巨
客情乡思两相关,况复遭逢兵革间。
无罪自投豺虎地,有官难御白乌蛮。
九江源尽双鱼绝,孤骑晨征一剑闲。
回首故园归未得,瘴烟寒雨满空山。 -
8.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
9.《赵克勤曾橐卿景寿同登黄南恩南楼》 宋·戴复古
欲从高处赏新秋,上尽层坡更上楼。
天地无穷吾辈老,江山有恨古人休。
宁随狡兔营三窟,且跨飞鸿阅九州。
忆着当年杜陵老,一生飘泊也风流。 -
10.《十月四日,同子文,克信,子潜,子直,材翁》 宋·杨万里
诚斋老子不柰静,偶拄乌藤出苔径。
独游无伴却成愁,群从同行还起兴。
每过一家添一人,须臾保社如烟云。
褰裳涉溪溪水浅,著屦度桥桥柱新。 -
11.《芙蓉盛开,戏简子文、克信》 宋·杨万里
芙蓉得雨一齐开,开尽秋花客不来。
到得客来花已老,晚妆犹可两三杯。 -
12.《重九後二日同徐克章登万花川谷,月下传觞》 宋·杨万里
老夫渴急月更急,酒落杯中月先入。
领取青天并入来,和月和天都蘸湿。
天既爱酒自古传,月不解饮真浪言。
举杯将月一口吞,举头见月犹在天。 -
13.《别外甥杨克一》 宋·张耒
弹琴不须弦,意在宫征外。
浊醪分美恶,于道犹蒂芥。
平生分别尽,独此有泾渭。
坐令刘石徒,笑我犹嗜味。
秋风三十里,碧鳜兼紫蟹。
参军呼可应,肯使空樽对。 -
14.《送王克敏之安丰录事》 元·王冕
丹墀对策三千字,金榜题名五色春。
圣上喜迎新进士,民间应得好官人。
江花绕屋厅事近,烟树连城野趣真。
所愿堂堂尽忠孝,毋劳滚滚役风尘。 -
15.《次韵赵克勤吏部六首》 宋·刘克庄
苔径荒芜薇架斜,树头吹尽不留些。
奴欺主病慵锄草,魔笑翁衰免散花。 -
16.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
士能知尚友,岂必尽同时。
杂鲍兰胥化,亡羊路或岐。
醴甘知易绝,丝素亦奚悲。
可以交难择,而忘伐木诗。 -
17.《计友载酒沧江海棠下公许以上寿亲庭不克与胜》 宋·程公许
杜陵老翁身转蓬,浣花溪头诗更工。
向来隐语最沉著,锦宫化里看晓红。
想当绕树经营时,吟思拍拍春醅农。
重跗叠萼今胜昔,五百年远谁为容。 -
18.《水龙吟 已未春三月,同柔克济河,中流风雨》 元·王恽
赋此词,且以经事之后,重有所惜云春流两岸桃花,惊涛极目吞天去。
孤舟缆解,棹歌声沸,渔*掀舞。
云影西来,片帆吹饱,满空风雨。
怅淋漓元气,江南图画,烟霏尽,汀洲树。 -
19.《杂曲歌辞·定情篇》 唐·乔知之
共君结新婚,岁寒心未卜。
相与游春园,各随情所逐。
君念菖蒲花,妾感苦寒竹。
菖花多艳姿,寒竹有贞叶。 -
20.《定情篇》 唐·乔知之
共君结新婚,岁寒心未卜。
相与游春园,各随情所逐。
君爱菖蒲花,妾感苦寒竹。
菖花多艳姿,寒竹有贞叶。