-
1.《小雅·甫田》 先秦·佚名
倬彼甫田,岁取十千。
我取其陈,食我农人。
自古有年。
今适南亩,或耘或耔。 -
2.《甫田》 先秦·诗经
倬彼甫天,岁取千千。
我取其陈,食我农人,自古有年。
今适南亩,或耘或耔,黍稷薿薿。
攸介攸止,烝我髦士。 -
3.《送王克敏之安丰录事》 元·王冕
丹墀对策三千字,金榜题名五色春。
圣上喜迎新进士,民间应得好官人。
江花绕屋厅事近,烟树连城野趣真。
所愿堂堂尽忠孝,毋劳滚滚役风尘。 -
4.《文王》 先秦·佚名
文王在上,于昭于天。
周虽旧邦,其命维新。
有周不显,帝命不时。
文王陟降,在帝左右。 -
5.《大雅·生民》 先秦·佚名
厥初生民,时维姜嫄。
生民如何?克禋克祀,以弗无子。
履帝武敏歆,攸介攸止,载震载夙。
载生载育,时维后稷。 -
6.《富人之子》 宋·苏轼
齐有富人,家累千金。
其二子甚愚,其父又不教之。
一日,艾子谓其父曰:“君之子虽美,而不通世务,他日曷能克其家?”
父怒曰:“吾之子敏而且恃多能,岂有不通世务者耶?” -
7.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
8.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
9.《访吴安抚命赋诗竹洲中有静香亭堤静观斋舞雩》 宋·汪莘
凤麟敢谓皇家无,如公自合应时须。
胡为返驾竹洲隐,只与高堂素壁成画图。
一麾淮海重拜敕,老人在南子在北。
称家菽水欢在余,每日乃得见颜色。 -
10.《诫子》 宋·何梦桂
鲁语诲时羽,商书称时敏。
一字该二义,学者盍重省。
又日新其德,成汤常自儆。
三月不违仁,颜子独深领。 -
11.《跋罗商卿守黑铭》 宋·项安世
大江从西来,傲岸有矜色。
日与峡争雄,百战无虚刻。
行逢天阔处,漭沆四无壁。
始知向来事,何啻蜗两国。 -
12.《汾阴十首》 宋·真宗
秉险成德,敏树宣功。
应变审谪,神力无穷。
沈潜刚克,流谦示中。
洁兹奠献,妙物玄通。