-
81.《孤雁》 唐·陆龟蒙
我生天地间,独作南宾雁。
哀鸣慕前侣,不免饮啄晏。
虽蒙小雅咏,未脱鱼网患。
况是婚礼须,忧为弋者篡。 -
82.《袭美将以绿罽为赠因成四韵》 唐·陆龟蒙
三径风霜利若刀,襜褕吹断罥蓬蒿。
病中只自悲龙具,世上何人识羽袍。
狐貉近怀珠履贵,薜萝遥羡白巾高。
陈王轻暖如相遗,免致衰荷效广骚。 -
83.《狂题十八首》 唐·司空图
莫恨艰危日日多,时情其奈幸门何。
貔貅睡稳蛟龙渴,犹把烧残朽铁磨。
别鹤凄凉指法存,戴逵能耻近王门。
世间第一风流事,借得王公玉枕痕。 -
84.《柏东》 唐·司空图
冥得机心岂在僧,柏东闲步爱腾腾。
免教世路人相忌,逢著村醪亦不憎。 -
85.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
86.《福州开元寺塔》 唐·周朴
开元寺里七重塔,遥对方山影拟齐。
杂俗人看离世界,孤高僧上觉天低。
唯堪片片紫霞映,不与濛濛白雾迷。
心若无私罗汉在,参差免向日虹西。 -
87.《试笔偶书》 唐·郑谷
沙鸟与山麋,由来性不羁。
可凭唯在道,难解莫过诗。
任笑孤吟僻,终嫌巧宦卑。
乖慵恩地恕,冷淡好僧知。 -
88.《尊前》 唐·李建勋
官为将相复何求,世路多端早合休。
渐老更知春可惜,正欢唯怕客难留。
雨催草色还依旧,晴放花枝始自由。
莫厌百壶相劝倒,免教无事结闲愁。 -
89.《哭刑部侍郎乔公诗》 唐·徐铉
举世重文雅,夫君更质真。
曾嗟混鸡鹤,终日异淄磷。
词赋离骚客,封章谏诤臣。
襟怀道家侣,标格古时人。 -
90.《自叹》 唐·李茂复
落日西山近一竿,世间恩爱极难yR.近来不作颠狂事,免被冤家恶眼看。
-
91.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
92.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
93.《长安卧病》 唐·清江
身世足堪悲,空房卧病时。
卷帘花雨滴,扫石竹阴移。
已觉生如梦,堪嗟寿不知。
未能通法性,讵可免支离。 -
94.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
95.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
96.《赠无本上人》 唐·齐己
往年吟月社,因乱散扬州。
未免无端事,何妨出世流。
洞庭禅过腊,衡岳坐经秋。
终说将衣钵,天台老去休。 -
97.《赠无本上人》 唐·齐己
往年吟月社,因乱散扬州。
未免无端事,何妨出世流。
洞庭禅过腊,衡岳坐经秋。
终说将衣钵,天台老去休。 -
98.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
99.《寄白龙洞刘道人》 唐·吕岩
玉走金飞两曜忙,始闻花发又秋霜。
徒夸篯寿千来岁,也是云中一电光。
一电光,何太疾,百年都来三万日。 -
100.《湖南闯斋吟》 唐·伊用昌
谁人能识白元君,上士由来尽见闻。
避世早空南火宅,植田高种北山云。
鸡能抱卵心常听,蝉到成形壳自分。
学取大罗些子术,免教松下作孤坟。