-
1.《浮萍兔丝篇》 清·施闰章
李将军言:部曲尝掠人妻,既数年,携之南征,值其故夫,一见恸绝;问其夫已纳新妇,则兵之故妻也。
四人皆大哭,各反其妻而去。
予为作《浮萍兔丝篇》。
浮萍寄洪波,飘飘束复西。 -
2.《追用徐廉使参政子方申屠侍御致远张御史鹏飞》 宋·方回
即是黄莺些燕时,稍晴肯放百花迟。
酒来尚许颜红借,春好何容鬓雪知。
扶杖可从灵寿赐,闻琴肯作孟尝悲。
山深粗有延年药,归老松根掘兔丝。 -
3.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
4.《古意》 唐·李白
君为女萝草,妾作兔丝花。
轻条不自引,为逐春风斜。
百丈托远松,缠绵成一家。
谁言会面易,各在青山崖。 -
5.《次韵和正仲碧莲花》 宋·舒岳祥
好翁和了碧桃咏,并欲尽赋园中花。
思迟才退句未吐,高篇已捷老柏涂。
此花蔓生枝自劲,天水碧染雪藕纱。
振鹭蝉联苍玉佩,不比掘阅纷衣麻。 -
6.《天丝行》 宋·杨万里
天孙嬾困地云机,却倩月姊看残丝。
玉兔偷将乞风伯,和机失却天未知。
风伯得丝那解织,未尝躬桑那解惜。
掀髯一笑戏一吹,散入寒空收不得。 -
7.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒, -
8.《谢陈希颜惠兔券羓》 宋·杨万里
东郭阿馋驰禓裳,清腹不著烟火香。
姮娥唤入广寒殿,诏许捣药不许尝。
金丹炼成紫皇喜,玉臼自扔银汉洗。
偷将缺吻吸琼浆,蜕尽骨毛作仙子。 -
9.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
10.《用前人代二子用前韵来谢韵》 宋·陈著
苍苍本无为,乌兔争飞驰。
今日为何日,谁叩和与羲。
举目万感集,秋风黍离离。
人生能几何,梦境蛛营丝。 -
11.《椰子》 宋·赵升之
落蒂累累入海航,枯皮犹吐绿芽长。
金丝发裹乌龙脑,白兔脂凝碧玉浆。
未许分瓢饮醽醁,且堪切肉配槟榔。
当时曾挂将军首,此说荒唐未可量。 -
12.《临河道中》 宋·黄庭坚
村南村北禾黍黄,穿林入坞岐路长。
据鞍梦归在亲侧,弟妹妇女笑两厢。
甥侄跳梁暮堂下,惟我小女始扶床。
屋头扑枣烂盈(左豆右斗),嬉戏欢争挽衣裳。 -
13.《次韵子瞻人日猎城西》 宋·苏辙
将贤士气振,令肃军声悄。
晨登戏马台,一试胡褭。
城空巷无人,里社转相晓。
吾公庶无疾,但恐园囿小。 -
14.《松叶酒歌寄梁安宅》 明·刘基
道人赠我松叶酒,味似琼浆色琼玖。
咽之骨爽神魂清,令我寿同金石久。
我生疏懒无所能,瘦皮粘骨危崚嶒。
病来啖药犹啖水,梦寐恍惚风中灯。 -
15.《箜篌引》 宋·曹勋
行天莫乘龙,行地莫乘马。
龙马各有待,牵连一时假。
至人运独照,八表周神化。
结交当结心,势利徒夸咤。 -
16.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
17.《庄辛论幸臣》 先秦·佚名
“臣闻鄙语曰:‘见兔而顾犬,未为晚也;亡羊而补牢,未为迟也。
’臣闻昔汤、武以百里昌,桀、纣以天下亡。
今楚国虽小,绝长续短,犹以数千里,岂特百里哉?“王独不见夫蜻蛉乎?六足四翼,飞翔乎天地之间,俛啄蚊虻而食之,仰承甘露而饮之,自以为无患,与人无争也。
不知夫五尺童子,方将调铅胶丝,加己乎四仞之上,而下为蝼蚁食也。 -
18.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
19.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
20.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。