-
201.《言行相顾》 唐·孟翱
将使言堪复,常闻行欲先。
比珪斯不玷,修己直如弦。
跬步非全进,吹嘘禀自然。
当令夫子察,无宿仲由贤。
正遇兴邦际,因怀入署年。
坐知清监下,相顾有人焉。 -
202.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
203.《三不为篇》 唐·海顺
我欲偃文修武,身死名存。
斫石通道,祈井流泉。
君肝在内,我身处边。
荆轲拔剑,毛遂捧盘。 -
204.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
205.《戛铜碗为龙吟歌》 唐·皎然
逸僧戛碗为龙吟,世上未曾闻此音。
一从太尉房公赏,遂使秦人传至今。
初戛徐徐声渐显,乐音不管何人辨。 -
206.《秋居寄王相公三首》 唐·贯休
禅林蝉□落,地燥可生苔。
好句慵收拾,清风作么来。
饼唯餐喜悦,社已得宗雷。
还似山中日,柴门更不开。 -
207.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
208.《陈情献蜀皇帝》 唐·贯休
河北江东处处灾,唯闻全蜀勿尘埃。
一瓶一钵垂垂老,千水千山得得来,奈菀幽栖多胜景,巴歈陈贡愧非才。
自惭林薮龙钟者,亦得亲登郭隗台。 -
209.《和李书记》 唐·齐己
繁极全分青帝功,开时独占上春风。
吴姬舞雪非真艳,汉后题诗是怨红。
远蝶恋香抛别苑,野莺衔得出深宫。
君看万态当筵处,羞杀蔷薇点碎丛。 -
210.《武肃王有旨,石桥设斋会,进一诗,共六首》 唐·吴越僧
南有天台事可尊,孕灵含秀独超群。
重重曲涧侵危石,步步层岩踏碎云。
金雀每从云里现,异香多向夜深闻。 -
211.《自咏二首》 唐·徐灵府
寂寂凝神太极初,无心应物等空虚。
性修自性非求得,欲识真人只是渠。
学道全真在此生,何须待死更求生。
今生不了无生理,纵复生知那处生。 -
212.《高士咏·汉阴丈人》 唐·吴筠
野哉汉阴叟,好古遂忘机。
抱瓮诚亦勤,守朴全道微。
子贡初不达,听言识其非。
已为风波人,怳惘失所依。 -
213.《元日言怀,因以自励,诒诸同志》 唐·吴筠
驰光无时憩,加我五十年。
知非慕伯玉,读易宗文宣。
经世匪吾事,庶几唯道全。
谁言帝乡远,自古多真仙。
馀滓永可涤,秉心方杳然。
孰能无相与,灭迹俱忘筌。
安用感时变,当期升九天。 -
214.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
215.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
216.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
217.《三字诀》 唐·吕岩
这个道,非常道。
性命根,生死窍。
说著丑,行着妙。
人人憎,个个笑。 -
218.《嫁女诗》 唐·嵩岳诸仙
劝君酒,为君悲且吟。
自从频见市朝改,无复瑶池宴乐心。
奉君酒,休叹市朝非。
早知无复瑶池兴,悔驾骅骝草草归。 -
219.《霅溪夜宴诗(鸱夷君歌)》 唐·水神
雪集大野兮血波汹汹,玄黄交战兮吴无全陇。
既霸业之将坠,宜嘉谟之不从。
国步颠蹶兮吾道遘凶,处鸱夷之大困,入渊泉之九重。 -
220.《和汴州令狐相公白菊》 唐·杨巨源
兔园春欲尽,别有一丛芳。
直似穷阴雪,全轻向晓霜。
凝晖侵桂魄,晶彩夺萤光。
素萼迎风舞,银房泫露香。