-
241.《鹊桥仙(欲雪)》 宋·汪莘
傥来无定,浮生如寄,休说真非真是。
道人半睡半醒时,全身在、碧霄宫里。
风师四起,云君六合,茅舍有何准拟。
待他雪阵打窗来,旋披起、半床纸被。 -
242.《念奴娇(广汉士民送别用韩推官韵为谢)》 宋·魏了翁
万人遮道,拨不断、争挽房湖逐客。
臣罪既盈应九死,全荷君王矜恻。
况是当年,曾将愚技,十字街头立。
恩波浩荡,孤忠未报涓滴。 -
243.《念奴娇(广汉士民送别用韩推官韵为谢)》 宋·魏了翁
万人遮道,拨不断、争挽房湖逐客。
臣罪既盈应九死,全荷君王矜恻。
况是当年,曾将愚技,十字街头立。
恩波浩荡,孤忠未报涓滴。 -
244.《水调歌头(十之三)》 宋·夏元鼎
耳目身之宝,固塞勿飞扬。
存无守有,中间无念以为常。
把定玄关一窍,视听尽收归里,坎兑互堤防。
寤寐神依抱,形气两相忘。 -
245.《念奴娇(咏白莲用宝月韵)》 宋·吴潜
一般妙质,笑乐天、夸诧小蛮樊素。
万柄参差罗翠扇,全队西方靓女。
不假施朱,也非涂碧,所乐惟幽浦。
神仙姑射,算来合共游处。 -
246.《水调歌头》 宋·吴潜
处处羊肠路,归路是安便。
从头点检身世,今日岂非天。
未论分封邦国,未论分符乡国,晚节且圆全。
但觉君恩重,老泪忽潸然。 -
247.《沁园春(寿竹窗兄)》 宋·陈著
吾竹窗兄,吾能评者,只将竹看。
是丹山佳气,胚月军茂直,嵩溪润脉,滋养清坚。
雪虐霜凌,风饕雨恶,撼顿侵欺今几年。
元无损,这虚心实节,却自依然。 -
248.《沁园春(寿竹窗兄)》 宋·陈著
吾竹窗兄,吾能评者,只将竹看。
是丹山佳气,胚月军茂直,嵩溪润脉,滋养清坚。
雪虐霜凌,风饕雨恶,撼顿侵欺今几年。
元无损,这虚心实节,却自依然。 -
249.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
250.《贺新郎(题扬州琼花观)》 宋·王奕
试问司花女。
是何年、培植琼葩,分来何谱。
禁苑岂无新雨露,底事刚移不去,偏恋定、鹤城抔土。
却怕杏花生眼觑。 -
251.《贺新郎(题扬州琼花观)》 宋·王奕
试问司花女。
是何年、培植琼葩,分来何谱。
禁苑岂无新雨露,底事刚移不去,偏恋定、鹤城抔土。
却怕杏花生眼觑。 -
252.《沁园春》 宋·刘将孙
书避乱所见女子,末有埋冤姐姐,衔恨婆婆语,极俚。
后有螺川杨氏和二首,又自序生杨嫁罗,丙子暮春,自涪翁亭下舟行,追骑迫,间逃入山,卒不免于驱掠。
行三日,经此桥,睹无闻二词,以为特未见其苦,乃和于壁。
复云,观者毋谓弄笔墨非好人家儿女,此词虽俚,谅当近情,而首及权奸误国。 -
253.《夏云峰(伤春)》 宋·仲殊
天阔云高,溪横水远,晚日寒生轻晕。
闲阶静、杨花渐少,朱门掩、莺声犹嫩。
悔匆匆、过却清明,旋占得馀芳,已成幽恨。
都几日阴沈,连宵慵困。 -
254.《满江红》 宋·葛郯
卷尽珠帘,楚天迥、阑干几曲。
最好是、瑶台归路,月翻银屋。
深院数枰风入座,高楼一喷云横玉。
看橘林、霜浅未全黄,犹悬绿。 -
255.《夏云峰(伤春)》 宋·仲殊
天阔云高,溪横水远,晚日寒生轻晕。
闲阶静、杨花渐少,朱门掩、莺声犹嫩。
悔匆匆、过却清明,旋占得馀芳,已成幽恨。
都几日阴沈,连宵慵困。 -
256.《满江红》 宋·葛郯
卷尽珠帘,楚天迥、阑干几曲。
最好是、瑶台归路,月翻银屋。
深院数枰风入座,高楼一喷云横玉。
看橘林、霜浅未全黄,犹悬绿。 -
257.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
258.《满江红》 宋·赵希迈
三十年前,爱买剑、买书买画。
凡几度、诗坛争敌,酒兵取霸。
春色秋光如可买,钱慳也不曾论价。
任粗豪、争肯放头低,诸公下。 -
259.《西江月(寿游侍郎)》 宋·包荣父
某恭审某官瑞纪门弧,辉增从从。
适逢八帙,共庆千秋。
挂神虎之冠,未酬雅志;叶非熊之卜,会有好音。
某受知最深,赞喜尤剧。 -
260.《沁园春(咏刘篁栗碧莲,时内子将诞)》 宋·刘清夫
浅碧芙蓉,素艳亭亭,前身阿娇。
记湘滨露冷,酥容倍洁,华清水滑,酒晕全消。
瑶剪丰肥,云翻碎萼,白羽鲜明时自摇。
风流处,是古香幽韵,时度鲜飙。