-
1.《醉翁操(和东坡韵咏风琴)》 宋·楼钥
冷然。
清圆。
谁弹。
向屋山。 -
2.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
3.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
6.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
7.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
8.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
9.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
10.《听琴赠远师》 宋·王洋
世人倾耳听繁音,太音古淡难为听。
有如广庭题旌夏,或者惊遁疑有神。
当时舜床调五弦,薰风煽物无穷人。
若言造化不爱玩,安得感君回阳春。 -
11.《琴歌》 宋·白玉蟾
月华飞下海棠枝,楼头春风鼓角悲。
玉杯吸乾漏声转,金剑舞罢花影移。
蘂珠仙子笑移烛,唤起苍潭老龙哭。
一片高山流水心,三奏霓裳羽衣曲。 -
12.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
13.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
14.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
15.《次韵无咎阎子常携琴八村》 宋·黄庭坚
士寒饿,古犹今,向来亦有子桑琴。
倚楹啸歌非寓淫,伯牙山高水深深,万世丘垄一知音。
阎君七弦抱幽独,晁子为之梁父吟。
天寒终纬悲向壁,秋高风露声入林。 -
16.《杂咏八首上礼部李侍郎·幽琴》 唐·刘长卿
月色满轩白,琴声宜夜阑。
飗飗青丝上,静听松风寒。
古调虽自爱,今人多不弹。
向君投此曲,所贵知音难。 -
17.《崔湖州赠红石琴荐焕如锦文,无以答之,以诗酬谢》 唐·白居易
赪锦支绿绮,韵同相感深。
千年古涧石,八月秋堂琴。
引出山水思,助成金玉音。
人间无可比,比我与君心。 -
18.《尉迟杯(题卢石溪响碧琴所)》 宋·尹公远
冰弦语。
在竹树、院落深深处。
当年野草闲花,何许浮云飞絮。
征鸿止止,纵汗漫、游人远回顾。 -
19.《和崔公度家风琴八首》 宋·王安石
疏铁檐间挂作琴,清风才到遽成音。
伊人欲问无真意,向道从来不博金。 -
20.《和崔公度家风琴八首008》 宋·王安石
疏铁檐间挂作琴,清风才到遽成音。
伊人欲问无真意,向道从来不博金。