-
1.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
2.《奉和张舍人阁老阁中直夜思闻雅琴因以书事通简僚友》 唐·权德舆
紫垣宿清夜,蔼蔼复沈沈。
圆月衡汉净,好风松涤深。
轩窗韵虚籁,兰雪怀幽音。
珠露销暑气,玉徽结遐心。
盛才本殊伦,雅诰方在今。
伫见舒彩翮,翻飞归凤林。 -
3.《奉和张舍人阁中直夜思闻雅琴因书事通简僚友》 唐·吕温
迢递天上直,寂寞丘中琴。
忆尔山水韵,起予仁智心。
凝情在正始,超想疏烦襟。
凉生子夜后,月照禁垣深。
远风霭兰气,微露清桐阴。
方袭缁衣庆,永奉南薰吟。 -
4.《奉和张舍人阁中直夜思闻雅琴因书事通简僚友》 唐·吕温
迢递天上直,寂寞丘中琴。
忆尔山水韵,起予仁智心。
凝情在正始,超想疏烦襟。
凉生子夜后,月照禁垣深。
远风霭兰气,微露清桐阴。
方袭缁衣庆,永奉南薰吟。 -
5.《窃览都官李郎中和李舍人益酬张舍人弘静…闻雅琴见寄》 唐·鲍溶
朝草天子奏,夜语思忧琴。
因声含香气,其韵流水音。
仙乐朱凤意,灵芝紫鸾心。
翻然远求友,岂独双归林。
松吹暑中冷,星花池上深。
倘俾有声乐,请以丝和金。 -
6.《诗酒琴人例多薄命予酷好三事雅当此科…成狂咏聊写愧怀》 唐·白居易
爱琴爱酒爱诗客,多贱多穷多苦辛。
中散步兵终不贵,孟郊张籍过于贫。
一之已叹关于命,三者何堪并在身。 -
7.《得琴砚古雅堂》 宋·陈郁
端溪湮塞焦桐已,罗旅文房尚奢侈侈。
古风雅志莫养成,从此词章堕雕靡。
仙岩名士独不然,家有琴砚皆世传。
熨焦蛇断互左右,俾受弹弄供磨研。