-
1.《正宪吴公挽辞》 宋·王安石
丙魏虽曹汉道昌,岂如公出值虞唐。
秀锺旧国山川气,荣附中天日月光。
更化事功参虎变,赞元时序得金穰。
伤心鼓吹城南陌,回首新阡柏一行。 -
2.《与袁补阙寻蔡拾遗会此公出行后蔡有五韵诗…以此篇答焉》 唐·张九龄
辙迹陈家巷,诗书孟子邻。
偶来乘兴者,不值草玄人。
契是忘年合,情非累日申。
闻君还薄暮,见眷及兹辰。
赠我如琼玖,将何报所亲。 -
3.《景仁欠道斋礼院予与和叔过之值其方饮引去二》 宋·韩维
肃肃奉常署,高门敞天街。
群英谨邦祠,先事戒洁斋。
我时过其舍,值与众客侪。
方闻治杯酌,避去礼亦谐。 -
4.《刘禅奴弹琵琶歌(感相国韩公梦)》 唐·顾况
乐府只传横吹好,琵琶写出关山道。
羁雁出塞绕黄云,边马仰天嘶白草。
明妃愁中汉使回,蔡琰愁处胡笳哀。 -
5.《薛公肃访山中偶出不值公肃留诗次其韵》 宋·李流谦
一舸初从帝所还,彩衣照日眩斓斑。
今君已出云天近,我尚无钱可买山。 -
6.《送罗正之年兄出使二浙》 宋·张舜民
玉麈助清谈,金貂饰高位。
二物已杀身,无剥生民利。
君为使者官,犹作农夫事。
随轩载畚插,一心惟度地。 -
7.《同圣民过杨之美听琵琶女奴弹啄木曲亲诸公所》 宋·司马光
坐曹据案心目疲,出门上马行何之。
阙然久不见这美,率意共往初无期。
正逢揽辔欲有适,为我却解连环羁。
闲轩适足容数客,夏木初繁有佳色。 -
8.《府斋岁晏节物感人辄成拙诗二篇上寄昭文相公》 宋·宋庠
处世何尝尽值才,虚名高位自惊猜。
千重浪里随流出,百尺竿头试险回。
衰鬓不徒欺晓雪,孤心兼欲伴寒灰。
嵩阳颍曲风烟接,已仗归云作隐媒。 -
9.《六年春赠分司东都诸公(时为河南尹)》 唐·白居易
我为同州牧,内愧无才术。
忝擢恩已多,遭逢幸非一。
偶当谷贱岁,适值民安日。
郡县狱空虚,乡闾盗奔逸。 -
10.《余自刑部员外郎为时权所挤值盘石出镇藩屏…长句寄所知》 唐·韩偓
正叨清级忽从戎,况与燕台事不同。
开口谩劳矜道在,抚膺唯合哭途穷。
操心未省趋浮俗,点额尤惭自至公。
他日陶甄寻坠履,沧洲何处觅渔翁。 -
11.《喜宣义大师英公相访》 宋·陈文颢
三事天衣两字师,长安风月更谁知。
闲骑劣马寻碑去,醉卧荒庐出寺迟。
辞赡不容夸犬子,兴阑兼许吐鱼儿。
左冯假道来看我,正值严冬大雪时。 -
12.《和衍公约看杏花韵》 明·童冀
客乡不识花时节,官舍萧条如巷陌。
闭门犹恐迎朔风,况复看花事行乐。
前年又得殷师疾,往往空中闻打麦。
回思少年真一梦,幸免泥涂陷双脚。 -
13.《韩康公挽词三首》 宋·苏辙
阀阅元高世,功名自发身。
堂堂揖真相,矫矫出稠人。
许国心先定,轻财物自亲。
传经比韦氏,世世得良臣。 -
14.《病中步入蔡公桥村落间》 宋·董嗣杲
水浅篙师劳,况值夏日炎。
舟维蔡桥晚,扶行御顽痁。
谁期村疃中,双屐苔花粘。
同行幸同志,出语无猜嫌。 -
15.《公退三首》 宋·苏籀
披文不释遗编慕,躭禄终惭远贿称。
劫劫抗尘非胜趣,寥寥出世有真乘。
转头值寓无穷极,措足虚邪粗可胜。
管晏空忧觉先物,未须薄薛与卑滕。 -
16.《次韵丁端叔舟中值雪三绝》 宋·喻良能
但知才出吴公右,孰识诗堪子建亲。
不惜剩吟黄竹句,何妨传示白头人。 -
17.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
18.《游灵岩记》 明·高启
吴城东无山,唯西为有山,其峰联岭属,纷纷靡靡,或起或伏,而灵岩居其词,拔其挺秀,若不肯与众峰列。
望之者,咸知其有异也。
山仰行而上,有亭焉,居其半,盖以节行者之力,至此而得少休也。
由亭而稍上,有穴窈然,曰西施之洞;有泉泓然,曰浣花之池;皆吴王夫差宴游之遗处也。 -
19.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
20.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。