-
1.《次韵苏公独酌》 宋·陈师道
云月酒下明,风露衣上落。
是中有何好,草草成独酌。
使君顾谓客,老子兴不薄。
饮以全吾真,醉则忘所乐。 -
2.《酬牛相公独饮偶醉寓言见示》 唐·刘禹锡
宫漏夜丁丁,千门闭霜月。
华堂列红烛,丝管静中发。
歌眉低有思,舞体轻无骨。
主人启酡颜,酣畅浃肌发。
犹思城外客,阡陌不可越。
春意日夕深,此欢无断绝。 -
3.《次韵苏公独酌试药玉滑盏》 宋·陈师道
僊人弃余粮,玉色已可欺。
小试换骨方,价重十冰磁。
灌以长白虹,渺若江海弥。
浮之端不恶,举者亦何辞。 -
4.《晚春永宁墅小园独坐,寄上王相公》 唐·钱起
东阁一何静,莺声落日愁。
夔龙暂为别,昏旦思兼秋。
蕙草出篱外,花枝寄竹幽。
上方传雅颂,七夕让风流。 -
5.《秋幕中夜独坐迟明因陪…谒上公因书即事兼呈同院诸公》 唐·卢纶
风凄露泫然,明月在山巅。
独倚古庭树,仰看深夜天。
叶翻萤不定,虫思草无边。
南舍机杼发,东方云景鲜。 -
6.《秋中过独孤郊居(即公主子)》 唐·卢纶
开园过水到郊居,共引家童拾野蔬。
高树夕阳连古巷,菊花梨叶满荒渠。
秋山近处行过寺,夜雨寒时起读书。
帝里诸亲别来久,岂知王粲爱樵渔。 -
7.《九日小园独谣赠门下武相公》 唐·李吉甫
小园休沐暇,暂与故山期。
树杪悬丹枣,苔阴落紫梨。
舞丛新菊遍,绕格古藤垂。
受露红兰晚,迎霜白薤肥。
上公留凤沼,冠剑侍清祠。
应念端居者,长惭补衮诗。 -
8.《新亭病后独坐,招李侍郎公垂》 唐·白居易
新亭未有客,竟日独何为。
趁暖泥茶灶,防寒夹竹篱。
头风初定后,眼暗欲明时。
浅把三分酒,闲题数句诗。
应须置两榻,一榻待公垂。 -
9.《相国陇西公南征,能以留务独宿府城作》 唐·薛能
吾君贤相事南征,独宿军厨负请缨。
灯室卧孤如怨别,月阶簪草似临行。
高墉撼铎思巴栈,老木嗥风念野营。
殊忆好僧招不及,夜来仓卒锁严城。 -
10.《春晚将还旧业诸公送远独方水云以病不至作此》 明·卢柟
青春载酒寻君处,君病春残我亦回。
背叶流莺愁对语,梢泥乳燕吝飞回。
烟云莽莽高欢垒,白日荒荒魏武台。
醉里剑歌时自放,白头还望转堪哀。