-
201.《念奴娇·闹红一舸》 宋·姜夔
余客武陵。
湖北宪治在焉:古城野水,乔木参天。
余与二三友,日荡舟其间。
薄荷花而饮,意象幽闲,不类人境。 -
202.《满江红(和李提刑_见贻生日韵)》 宋·魏了翁
宇宙中间,还独笑、谁疏谁密。
正从容行处,山停川溢。
钟鼎勒铭模物象,山林赐路开行荜。
要不如、胸次只熙熙,无今昔。 -
203.《满江红(和李提刑_见贻生日韵)》 宋·魏了翁
宇宙中间,还独笑、谁疏谁密。
正从容行处,山停川溢。
钟鼎勒铭模物象,山林赐路开行荜。
要不如、胸次只熙熙,无今昔。 -
204.《贺新郎(咏雪二首)》 宋·葛长庚
俯仰天黏水。
尽□□、山河大地,光涵表里。
一夜春风搜万象,檐外雨声不已。
到晓来、六花靡靡。 -
205.《满庭芳》 宋·葛长庚
鼎用乾坤,药须乌兔,恁时方炼金丹。
水中虎吼,火里赤龙蟠。
兑是况铅震汞,自元谷、上至泥丸。
些儿事,坎离复垢,返老作童颜。 -
206.《念奴娇》 宋·刘克庄
自填曲子,自歌之、岂是行家官样。
眼瞎背驼方引去,羞杀陈抟种放。
摺起残编,寄声太乙,不必烦藜杖。
陈人束阁,让他来者居上。 -
207.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
208.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
209.《水调歌头》 宋·甄龙友
西风新叶坠,南国九秋初。
周天三百六十五度、片云无。
上有迢迢河汉,下有滔滔江水,横载洞庭湖。
一叶放流去,人在浑仪图。 -
210.《水调歌头》 宋·甄龙友
西风新叶坠,南国九秋初。
周天三百六十五度、片云无。
上有迢迢河汉,下有滔滔江水,横载洞庭湖。
一叶放流去,人在浑仪图。 -
211.《满江红(寿傅尚书)》 宋·马子严
瑞霭秋空,银河里、非烟非雾。
应想是、岳钟神秀,再生伊传。
昨夜五云随梦入,今朝万象朝元去。
正六星、炳炳耀文昌,循初度。 -
212.《满江红(寿傅尚书)》 宋·马子严
瑞霭秋空,银河里、非烟非雾。
应想是、岳钟神秀,再生伊传。
昨夜五云随梦入,今朝万象朝元去。
正六星、炳炳耀文昌,循初度。 -
213.《西江月(和李参政)》 宋·叶适
识贯事中枢纽,笔开象外精神。
传观弓力异常钧。
衣我六铢羞问。
周后数茎命粒,鲁儒一点芳心。
啄残楼老付谁论。
谩要睡馀支枕。 -
214.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
215.《括江神子》 宋·林正大
拾遗流落锦宫城。
故人情。
眼为青。
时向百花,潭水濯冠缨。 -
216.《沁园春·子陵先生》 宋·林正大
子陵先生,故人光武,以道相忘。
幸炎符在握,六龙在御,臣来亿兆,阳德方刚。
自是先生,独全高节,归去江湖乐未央。
动星象,被羊裘傲睨,一世轩裳。 -
217.《沁园春(寿趟倅)》 宋·姚勉
道骨仙风,海上骑鲸,端是後身。
把银河天巧,钟为文采,剑津宝气,融作精神。
壶玉储冰,掌金擎露,胸次全无一点尘。
年年里,早花朝六日,长庆生申。 -
218.《贺新郎(听琵琶)》 宋·陈纪
趁拍哀弦促。
听冷冷、弦间细语,手间推覆。
莺语间关花底滑,急雨斜穿梧竹。
又涧底、松风簌簌。 -
219.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
220.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。