-
181.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
182.《怀金陵知旧》 唐·齐己
海门相别住荆门,六度秋光两鬓根。
万象倒心难盖口,一生无事可伤魂。
石头城外青山叠,北固窗前白浪翻。
尽是共游题版处,有谁惆怅拂苔痕。 -
183.《短歌寄鼓山长老》 唐·齐己
雪峰雪峰高且雄,峨峨堆积青冥中。
六月赤日烧不熔,飞禽瞥见人难通。
常闻中有白象王,五百象子皆威光。 -
184.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
185.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
186.《哭陈先生》 唐·吕岩
天网恢恢万象疏,一身亲到华山区。
寒云去后留残月,春雪来时问太虚。
六洞真人归紫府,千年鸾鹤老苍梧。
自从遗却先生后,南北东西少丈夫。 -
187.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
188.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
189.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
190.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
191.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
192.《岳阳楼记》 宋·范仲淹
庆历四年春,滕子京谪守巴陵郡。
越明年,政通人和,百废具兴。
乃重修岳阳楼,增其旧制,刻唐贤今人诗赋于其上。
属予作文以记之。 -
193.《游虞山记》 清·沈德潜
虞山去吴城才百里,屡欲游,未果。
辛丑秋,将之江阴,舟行山下,望剑门入云际,未及登。
丙午春,复如江阴,泊舟山麓,入吾谷,榜人诡云:“距剑门二十里。
”仍未及登。 -
194.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
195.《踏莎行(游凤凰台)》 宋·刘一止
二水中分,三山半落。
风云气象通寥廓。
少年怀古有新诗,清愁不是伤春作。
六代豪华,一时燕乐。
从教雨打风吹却。
与君携酒近阑干,月明满地天无幕。 -
196.《蝶恋花》 宋·曹组
帘卷真珠深院静。
满地槐阴,镂日如云影。
午枕花前情思凝。
象床冰簟光相映。
过面风情如酒醒。
沈水瓶寒,带绠来金井。
涤尽烦襟无睡兴。
阑干六曲还重凭。 -
197.《水调歌头(对月有感)》 宋·朱敦儒
天宇著垂象,日月共回旋。
因何明月,偏被指点古来传。
浪语修成七宝,漫说霓裳九奏,阿姊最婵娟。
愤激书青奏,伏愿听臣言。 -
198.《法曲(遍第一)》 宋·曹勋
丽景早春时。
正花漏初迟。
东君出震,太和应物,恍惚中立丹基。
天风卦成随象,记合成□□□□□□□必相契。 -
199.《谒金门》 宋·袁去华
春寂寂。
尽日蜂寻窗隙。
隔叶黄鹂声历历。
满庭芳草碧。
相对熏炉象尺。
新睡觉来无力。
几日郎边无信息。
闲拈双六掷。 -
200.《白玉楼步虚词》 宋·范成大
琪树垂珠网,夹阶两旁。
绿霄之外,周以玉阑,阑外方是碧落。
阶所接亦玉池,中间涌起玉楼三重,千门万户,无非连璐重璧。
屋覆金瓦,屋山缀红牙垂榼。