-
101.《江州五咏其五琵琶亭》 宋·苏辙
湓江莫雨晴,孤舟暝将发。
夜闻胡琴语,展轻不成别。
草堂寄东林,雅意存北阙。
潸然涕泗下,安用无生说。 -
102.《和子瞻凤翔八观八首其一石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虞。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自托周宣谁敢侮。
宣王没後坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
103.《江州五咏其一射蛟浦》 宋·苏辙
万骑巡游遍,千帆破浪轻。
射蛟江水赤,教战越人惊。
山转楼船影,岸摧连弩声。
祈招无为赋,酣寝尽平生。 -
104.《游太山四首其一初入南山》 宋·苏辙
自我来济南,经年未尝出。
不知西城外,有路通石壁。
初行涧谷浅,渐远峰峦积。
翠屏互舒卷,耕耨随欹侧。 -
105.《和子瞻濠州七绝其二彭祖庙》 宋·苏辙
长说先师似老彭,共疑好学古书生。
不知亦解餐云母,白日登天万事轻。 -
106.《昔游诗 其三》 宋·姜夔
九山如马首,一一奔洞庭。
小舟过其下,幸哉波浪平。
大风忽怒起,我舟如叶轻。
或升千丈坡,或落千丈坑。 -
107.《湖上寓居杂咏 其二》 宋·姜夔
湖上风恬月淡时,卧看云影入玻璃。
轻舟忽向窗边过,摇动青芦一两枝。 -
108.《和温其对月之什》 宋·刘子翚
意根如乱苗,已薙仍复生。
读君对月吟,知君怀未平。
怀凄有丰恨,吟苦无和声。
雄豪睨一世,失路鸿毛轻。
所以达观士,荣枯两忘情。
苍苍古松林,下有寒泉清。
醉倒石上眠,山禽唤人耕。 -
109.《灯下读魏彦成诸公诗因次其韵呈曾子修诸君》 宋·王之道
距春尚旬月,春信已回柳。
时来芝与菌,往往出粪朽。
流俗不自重,困穷变操守。
贵贱等人耳,未易遽薄厚。
桃李何敢轻,所报必瑶玖。
一笑置勿论,旨有君子酒。 -
110.《览古四十二首 其二十三》 元·杨维桢
洛阳轻薄子,挟弹走春嬉。
结交金谷友,谄事贾午儿。
蔑弃慈母训,乾没不知几。
感已赋闲居,犹以拙自悲。 -
111.《某夏夜酣寝飘然身若凌云其觉也作梦游仙以原》 宋·李新
飘飘夜半身凌云,梦与群仙游玉京。
龙虎腾骧争引导,侍童罗络甘蓬迎。
绛幡羽扇前驱列,宝盖华旗助旌节。
钧天九奏毕笙竽,飚驭数行响环玦。 -
112.《越江之岸人家皆临水种竹叠石作迳其屋然嗟今》 宋·郑刚中
何人此地得幽居,竹石中间宅一区。
可意江山千百里,有情花木两三株。
应无俗客惊吠犬,时有轻船过卖鱼。
卜筑他年期效此,更添数架古人书。 -
113.《舍弟以诗贷粟如叔旸次其韵》 宋·李弥逊
於陵三咽不待糁,重义轻身诚果敢。
首阳一死甘如饴,未觉此身真壇坎。
丈夫有志穷益坚,肯为猩唇贱昌歜。
高门下筹罗甘珍,大脔觜拦不供啖。 -
114.《子美士曹送示梅花似表弟有诗因次其韵》 宋·李弥逊
春花先到诗翁家,融和入木生妍华。
攀条不减陇头赠,与我病眼增空花。
轻绡衬雪香未透,月中妃子新来瘦。
意态轻盈总不如,孤芳雅合群花右。 -
115.《陈子厚送韶鸭将以七绝因次其韵》 宋·吴芾
久闻韶鸭有灵踪,首尾俱轻快御风。
公独惠然持见赠,应知野性与余同。 -
116.《祝子权以诗见招勉继其韵》 宋·仲并
总角嗜学问,於心期可收。
岁月如逝水,倏忽十十秋。
纷纷何所得,俗士难与谋。
夫子四海士,不数韩荆州。 -
117.《予旧服术迂其效弃去比过临邛蒙李丈分惠并副》 宋·李流谦
是身如芭蕉,敢保金石固。
得生况尪陋,愧彼硕且武。
百万护一喘,人自疑窃斧。
灵根著异效,尝资一溉助。 -
118.《同常和仲谒照老和仲有诗次其韵》 宋·李流谦
杏花一标凌晓寒,刮眼创见春风远。
天涯作客归未得,主人好事客疎顽。
鸣鸠唤雨绿野净,游丝挂空白日閒。
只园有僧坐隐几,柱杖与子来扣关。 -
119.《久客倦游归憩僧坊有怀蓬居梵竺卿寂光常不轻》 宋·杨冠卿
志士长肮脏,曲钩封公侯。
得丧亦何有,贤愚同一丘。
日月如跳丸,少年今白头。
胡为浪自苦,九折不停辀。
庞眉碧眼禅,一笑万事休。
辽鹤我言归,君其来与游。 -
120.《朱天永示仆二诗盖有激而云者因用其韵以广之》 宋·虞俦
是非得丧一毫轻,蛮触何劳角上争。
未可轻量天下士,渠知不是彀中英。
平生我亦轻馀子,到处君安得此名。
勿对秋花叹憔悴,春风回首又欣荣。