-
121.《真游觅唐舆题诗不见有怀其人八首》 宋·赵蕃
雨后林园合,风前裘褐轻。
当游元不恶,有士与同行。
定识田中趣,殊胜俗里情。
谁过江驿静,日听笋舆声。 -
122.《莘夫再用前韵作诗谢余过其居复用韵答之》 宋·赵蕃
漫道平生风马牛,也能历历记吾州。
相从大胜十年读,肯过轻为一饭留。
气合未知投分晚,腹虚终苦和诗搜。
我方羁旅君当去,契阔何时重与游。 -
123.《乐南金秀才求其先处士君挽诗追作》 宋·赵蕃
此邦来已晚,人物欠冰清。
要摭平生实,聊徵月旦评。
有儿真不朽,求志得知名。
更谷求吾语,吾言曷重轻。 -
124.《余客长沙寒热骤作其证未分理掾次律张君为致》 宋·赵蕃
士不知闻未易轻,问医谁复话君名。
殷勤多谢长沙掾,为我致之分死生。 -
125.《临川过永叔植慈竹义木於庭乃榜其堂曰慈义索》 宋·魏了翁
冬笋与霜堇,孝可使之生。
老槐与枯荆,义可使之荣。
芸芸天壤閒,何物非吾诚。
根心贯芽卉,影响於形声。 -
126.《梅花自秦汉而下无一语焉至宋鲍参军照始赏其》 宋·刘学箕
色异政自贵,香清未堪嗟。
灵蜂擅造化,幻作姚家花。
丰姿轻明体充实,染透蔷薇毓晴日。
从称紫晕黄檀心,桃李依然是凡质。 -
127.《连日驻白帝城怀古感事阅陆放翁诗集追和其韵》 宋·程公许
益以搤为国,前后辟两门。
剑栈径偪侧,峡江浪崩奔。
盘礴六十州,奠位西南坤。
天险岂轻设,参旗宁易扪。 -
128.《寄婺卒张同年渭叟并简其婿黄元辅自然二首》 宋·王迈
江峰映带武夷青,几度携筇此地行,韵士魁人钟间气,冰翁玉婿并时名。
世方争效十赞巧,渠自不贪三字荣。
料得平章风月暇,家书一阅万金轻。 -
129.《寄婺卒张同年渭叟并简其婿黄元辅自然二首》 宋·王迈
同登当日鬓犹青,宦路还如跛憋行。
莳药山陈非贵相,叩头殿下得狂名。
著书平屋千年记,堆笏盈床一饷荣。
安东窝中无别法,只将世累放教轻。 -
130.《次韵酬其又》 宋·方岳
心事一鸥轻,邮签夜卜程。
春寒眼对雨,别久语连明。
砚有诗能秀,山於梦亦清。
歙溪多老石,一一待题名。 -
131.《僮有弹鹭置池上者予解其缚纵之而不去盖不饮》 宋·方岳
烟藤羃羃惊蛇蛰,雪羽飞飞群鹭集。
相莜抱子林欲深,经始营巢茅未葺。
衔枚适与恶少逢,落弹不虞奇祸及。
毳残玉点偶赊死,颈曲银钩竟遭执。 -
132.《有以晦庵真迹见寄者乃寒栖精舍诗也因次其韵》 宋·方岳
富贵不可期,贫贱未易骄。
山人乃尔昧,过眼风烟飘。
鹪鹩一枝足,不知有层霄。
我知古之人,千载俱寥寥。 -
133.《长孺因吾二诗有负米分邻之语因又次韵饯其归》 宋·陈著
纷纷薄俗事轻辱,自喜衰年德有邻。
危世孤儿华发母,归舟百里碧波春。
不因噬指感怀切,肯学呕心搜句新。
娱舞慈庭应细说,丹山筍蕨正宜人。 -
134.《贾养晦以其父叔厚所赋临清亭诗求和因用韵寄》 宋·陈著
湖边小筑扁临清,眼力高人巧思营。
再世规模为日久,一区光景得天成。
儿孙受用功名外,朋友过从水□情。
我亦要投潇洒约,恨无鹤骨驾云轻。 -
135.《蒙叟悟禅人俗舍在湖口县予留江城闻其归省且》 宋·董嗣杲
要识閒栖彼此轻,平江浪远暮帆晴。
青春晚处羁怀恶,白发生时老眼明。
花落无心寻笑傲,客乡有日苦逢迎。
云包尚寄双锺下,若过吾庐只半程。 -
136.《抛球乐 其中疑有脱误》 元·王哲
此乐玄化尘世,搜获藏善。
忽长天、嘉气瑞瑞,云浪滔滔,暂然敷遍。
聚**、浓结成雯,渐淅沥、文横飞霰。
广布列列严凝,凛凛寒威,抛掷真堪羡。 -
137.《除宣城守赠元忠毅父次其韵》 宋·孔武仲
垂杨正好移舟看,轻舸何妨出沐迟。
叠嶂双溪虽未历,白云芳草已相知。 -
138.《六月十三日寿陈子徽太博十首以无官一身轻有》 宋·戴表元
穷居无公忧,私此长夏日。
蚊蝇如俗子,正尔相妒嫉。
麾驱非吾任,遁避亦无术。
惟当俟其定,静坐万虑一。 -
139.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
弱冠至休致,日须成一诗。
贫犹常饮客,老幸不招医。
节欲无真病,轻财似太痴。
此吟得佳句,新买早梅枝。 -
140.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
一时诗有思,何待苦吟成。
老易惟难健,贫多但少清。
藏书终不卖,耽酒别无营。
十六年林下,休官万事轻