-
1.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙光宪
闾门风暖落花干,飞遍江南雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤阑干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
2.《夏》 唐·翁洮
触目皆因长养功,浮生何处问穷通。
柳长北阙丝千缕,云簇南山火万笼。
大野烟尘飘赫日,高楼帘幕逗薰风。
身心已在喧阗处,惟羡沧浪把钓翁。 -
3.《杨柳枝词四首》 唐·孙光宪
阊门风暖落花干,飞遍江城雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤栏干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
4.《醉落魄》 宋·沈瀛
致知格物。
孔颜学问从兹出。
圣言句句皆真实。
涵养功深,将见自家得。
毋意毋我毋固必。
视听言动非礼勿。
胜己之私之谓克。
克尽私心,天理甚明白。 -
5.《慈湖夹阻风》 宋·苏轼
捍索桅竿立啸空,篙师酣寝浪花中。
故应菅蒯知心腹,弱缆能争万里风。
此生归路愈茫然,无数青山水拍天。
犹有小船来卖饼,喜闻墟落在山前。 -
6.《赋张袁州隐斋三首》 宋·度正
杀麑无戚容,活蚁有德色。
不如未见蚁,生道犹不息。
如如隔窗月,光不见微隙。
不患无发时,却患发无益。
一矜障万善,千悔无一得。
要加持养功,跬步见天则。
宇宙渺无穷,此道足充塞。 -
7.《太上皇帝合端午帖子词》 宋·汪应辰
弦歌密意寄南风,岂易形容长养功。
地厚天高何以报,祝尧惟有寿无穷。 -
8.《慈湖夹阻风五首》 宋·苏轼
日轮亭午汗珠融,谁识南讹长养功。
暴雨过云聊一快,未妨明月却当空。 -
9.《夏至》 宋·张耒
长养功已极,大运忽云迁。
人间漫未知,微阴生九原。
杀生忽更柄,寒暑将成年。
崔巍干云树,安得保芳鲜。
几微物所忽,渐进理必然。
韪哉观化子,默坐付忘言 -
10.《熏风二首》 宋·张耒
熏风动嘉树,日夕成清阴。
上有枝间鸟,知时为好音。
阳春事已往,桃李不可寻。
赖兹长养功,嘉实荐中林。
庭虚纳凉吹,云表见遥岑。
我歌虞氏诗,谐此风中琴。 -
11.《送赴省诸友·卓怡丈》 宋·刘克庄
辇下银袍似堵墙,名涂个个着鞭忙。
期年操木何容易,一日看花得许狂。
韩子吟披惟六艺,沂公吃着岂三场。
临岐不待殷勤祝,涵养功深讲贯祥。 -
12.《端午帖子·太上皇帝阁》 宋·周必大
再兴炎祚抚华戎,成就南讹长养功。
仁似薰风来不断,寿如午景恰当中。 -
13.《大人生朝六首·安世》 宋·项安世
一秋六诰入于门,总是君恩与父恩。
拔起单贫新氏族,训开痴骏小儿孙。
于今教养功都就,畴昔乡闾道愈尊。
乐事满怀无一欠,只消长寿看仍昆。 -
14.《晓意》 宋·丘葵
邻窗鸡唱晓,客路马嘶风。
夜色锺声外,晨光角韵中。
蟾归曳残白,乌出浴新红。
一点清明意,那无保养功。 -
15.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
16.《苏幕遮 当时自饮刀圭,又谁信、无中养就儿》 元·潜真子
正当时,须自晓。
认得刀圭,掌内冥冥杳。
勤饮琼浆常是饱。
大药频修,莫要虚抛了。
龙生行,虎右绕。
无里生儿,迷者争知道。
了午寂然功最好。
不会修持,空说千千兆。 -
17.《论功歌诗》 两汉·班固
后土化育兮四时行。
修灵液养兮元气覆。
冬同云兮春霡霂。
膏泽洽兮殖嘉谷。 -
18.《游侠篇(以下《迪功集》)》 明·徐祯卿
四牡饬朱轩,侠气何翩翩。
夕骛邯郸道,朝驰函谷关。
千金饰冠剑,宝服芳且鲜。
徒御若云浮,周道直如弦。 -
19.《赠养素先生》 宋·庞昌
圣泽浓云隐逸身,道装宜用葛为巾。
祝融峰下醉明月,绿水源头钓紫鳞。
曾见海桃三结子,不知仙豆几回春。
他年我若功成去,愿作云桥跪履人。 -
20.《讽养鸽》 宋·绍兴太学
万鸽飞翔绕帝都,朝昏收放费功夫。
何如养取云边雁,沙漠能传二圣书。