-
141.《用易岩韵寿易岩》 宋·王柏
天地之气秋惟清,清之极者为圣人。
惟皇降衷本均平,贤愚美恶气质成。
有伟易岩万人英,圣涯涵泳心即经。
人心道心惟一精,怡然融液万理明。 -
142.《木兰花慢 武邑县王楫善居室,母俎氏出隆平》 元·王恽
精彩如五六十人。
教授马君向予方以善俗任责楫之孝养致乐,实有关於风化者,故作是词以付,俾来者庶有所劝焉烂云衢彩婺,和晓月,满庭闱。
正梅粉香飘,林梢紫动,淑景初迟。
观津盛传王氏,道孝心、重见老莱衣。 -
143.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
144.《分韵送王非之官山险得再字》 宋·刘宰
达官须亲民,未竟法应再。
昔君治姑孰,报政甫初载。
桃李春正华,风木养不待。
至今田里间,往往诵遗爱。 -
145.《谨所之赠王氏子》 宋·陈淳
我赠王氏子,作此谨所之。
之子何所喜,喜有近道资。
妙龄正弱冠,立志已不卑。
与之语则解,知弗流俗随。 -
146.《赠鲁至道》 宋·方回
种薰不生莸,种莸不生薰。
人力异培植,草木各有根。
或不然此说,宜以变化论。
蛟鱼无头角,作龙行寸雨云。 -
147.《闵雨诗》 宋·李覯
吴江之南,是曰丰国。
五种之生天下食,一岁不登,吾民菜色。
如何天不仁, -
148.《次韵王宣徽太尉耆年会诗》 宋·苏颂
古来贤相称高奇,虞有皋夔商傅伊。
帝臣王佐见谟训,千载相望如同时。
我朝公辅代间出,钟秀辰象分躔离。
堂堂太尉实异禀,风质粹美和而威。 -
149.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。 -
150.《和微之诗二十三首·和酬郑侍御东阳春闷放怀追越游见寄》 唐·白居易
君得嘉鱼置宾席,乐如南有嘉鱼时。
劲气森爽竹竿竦,妍文焕烂芙蓉披。
载笔在幕名已重,补衮于朝官尚卑。 -
151.《谒和靖先生虎丘祠堂》 宋·李道传
涵养当用敬,进学在致知。
如车去只轮,跬步不可之。
夫子受师说,惟敬实所持。
升堂逮易箦,参倚日在斯。 -
152.《谒璿上人(并序)》 唐·王维
〔上人外人内天。
不定不乱。
舍法而渊泊。
无心而云动。 -
153.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
154.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
155.《纪关陇》 宋·郑刚中
十载三光分,号令南北阻。
四达礼义乡,限碍成蛮楚。
帝王岂无真,社稷固有主。
欃枪不待射,避路过河浒。 -
156.《送王林叔推官分韵得锦字》 宋·楼钥
王郎天下士,中和自生禀。
澹然初无营,见者辄敛衽。
幕中资婉画,处事极精审。
与人如恐伤,律己渊冰懔。 -
157.《次韵黄文叔正言送日铸茶》 宋·楼钥
古人养老食而酳,后人既饱须啜茗。
唐称阳羡顾渚茶,惠建之名犹未省。
小团花{左革右夸}矞云龙,竞巧争妍动天听。
要之造化生万物,甘苦酸盐适其性。 -
158.《次韵虞永康庐居生芝》 宋·魏了翁
河南富贵花,人与谱姓氏。
惟兹三秀者,不谱亦名世。
肖形草木均,出处哲人似。
无然而致之,朝菌何异此。 -
159.《满庭芳 恐人退道预诫之》 元·马钰
人人学道,因何退怠。
都缘心不宁耐。
富贵修行,或遇艰难阻*。
贫者受人供养,自骄矜、必然败坏。 -
160.《同张文焕过吴式贤二十六韵》 宋·方回
退居乏晤语,蒿莱医荆扉。
闉闍一以出,秋色饶清辉。
东鲁有名士,勋厌常旂。
欢言拨簿领,宿约寻郊圻。