-
281.《信陵亭行赠张幕史》 明·卢柟
昔闻贵公子,乃是信陵君。
剑气连秋水,英风迈长云。
堂中爱养三千士,玉袍珠履何缤纷。
信陵一去几千载,堂中今无一人在。 -
282.《担夫谣》 明·陆粲
担夫来,担夫来,尔何为者军当差。
朝廷养军为杀贼,遣作担夫谁爱惜。
自从少小被编差,垂老奔走何曾息。
只今丁壮逃亡尽,数十残兵浑瘦黑。 -
283.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
284.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
285.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
286.《谒璿上人(并序)》 唐·王维
〔上人外人内天。
不定不乱。
舍法而渊泊。
无心而云动。 -
287.《禽虫十二章》 唐·白居易
燕违戊己鹊避岁,兹事因何羽族知?
疑有凤王颁鸟历,一时一日不参差。
[不知其然也。
燕衔泥常避戊己日,鹊巢口常避太 -
288.《寄卢少卿》 唐·白居易
老诲心不乱,庄诫形太劳。
生命既能保,死籍亦可逃。
嘉肴与旨酒,信是腐肠膏。
艳声与丽色,真为伐性刀。 -
289.《十一月九日夜梦与人论神仙道术因作一诗八句》 宋·苏轼
析尘妙质本来空,(梦中于此句若了然有所得者。
)更积微阳一线功。
照夜一灯长耿耿,闭门千息自濛濛。
养成丹灶无烟火,点尽人间有晕铜。
寄语山神停伎俩,不闻不见我何穷。 -
290.《和子由次月中梳头韵》 宋·苏轼
夏畦流膏白雨翻,北窗幽人卧羲轩。
风轮晓入春笋节,露珠夜上秋禾根。
(或为予言:草木之长常在昧明间,早作而伺之,乃见其枝起数寸,竹笋尤甚。
又夏秋之交,稻方含秀,黄昏月出,露珠起于其根,累累然忽自腾上,若有推之者,或入于茎心,或垂于叶端,稻乃秀实,验之信然。 -
291.《次韵答章传道见赠》 宋·苏轼
并生天地宇,同阅古今宙。
视下则有高,无前孰为后。
达人千钧弩,一弛难再彀。
下士沐猴冠,已系犹跳骤。 -
292.《送鲁元翰少卿知卫州》 宋·苏轼
冗士无处著,寄身范公园。
桃花忽成阴,荠麦秀已繁。
闭门春昼永,惟有黄蜂喧。
谁人肯携酒,共醉榆柳村。 -
293.《送周正孺知东川》 宋·苏轼
得郡书生荣,还家昔人重。
而况东西川,千骑许上冢。
里门下车入,父老自惊耸。
端如何武贤,不事长卿宠。 -
294.《子由将赴南都与余会宿于逍遥堂作两绝句读之》 宋·苏轼
达天资近道又得至人养生长年之诀而余亦窃闻其一二以为今者宦游相别之日浅而异时退休相従之日长既以自解且以慰子由云(诗前原有苏辙原诗,今删。
)别期渐近不堪闻,风雨萧萧已断魂。
犹胜相逢不相识,形容变尽语音存。
但令朱雀长金花,此别还同一转车。 -
295.《种德亭(并叙)》 宋·苏轼
处士王复,家于钱塘,为人多技能而医尤精,期于活人而已,不志于利。
筑室候潮门外,治园圃,作亭榭,以与贤士大夫游,惟恐不及,然终无所求。
人徒知其接花艺果之勤,而不知其所种者德也,乃以名其亭,而作诗以遗之。
小圃傍城郭,闭门芝?香。 -
296.《张先生(并叙)》 宋·苏轼
先生不知其名,黄州故县人,本姓卢,为张氏所养。
阳狂垢污,寒暑不能侵,常独行市中,夜或不知其所止。
往来者欲见之,多不能致,余试使人召之,欣然而来。
既至,立而不言,与之言不应,使之坐不可,但俯仰熟视传舍堂中,久之而去。 -
297.《送乔仝寄贺君六首(并叙)》 宋·苏轼
旧闻靖长官、贺水部,皆唐末五代人,得道不死。
章圣皇帝东封,有谒于道左者,其谒云晋水部员外郎贺亢,再拜而去,上不知也。
已而阅谒,见之,大惊,物色求之不可得。
天圣初,又使其弟子喻澄者诣阙进佛道像,直数千万。 -
298.《河北民》 宋·王安石
河北民,生近二边长苦辛。
家家养子学耕织,输与官家事夷狄。
今年大旱千里赤,州县仍催给河役。
老小相携来就南,南人丰年自无食。
悲愁白日天地昏,路旁过者无颜色。
汝生不及贞观中,斗粟数钱无兵戎。 -
299.《张氏静居院》 宋·王安石
动者利进为,静者乐止居。
物性有偏得,惟贤时卷舒。
张侯始出仕,所至多名誉。
老矣归偃休,买地斸荒芜。 -
300.《潭州新学诗》 宋·王安石
有嘉新学,潭守所作。
守者谁欤,仲庶氏吴。
振养矜寡,衣之褰襦。
黔首鼓歌,吏静不求。