-
1.《赋内阁芍药》 明·陆粲
金门柳色萦深绿,上苑春余杂花扑。
夭桃已歇秾李衰,红药翻阶正芬郁。
此花初种自宣皇,百曲雕阑七宝妆。
融风窈窕昭阳殿,暖日轻盈白玉堂。 -
2.《浣溪沙》 唐·李珣
入夏偏宜澹薄妆,越罗衣褪郁金黄,翠钿檀注助容光¤
相见无言还有恨,几回判却又思量,月窗香径梦悠飏.
晚出闲庭看海棠,风流学得内家妆,小钗横戴一枝芳¤
镂玉梳斜云鬓腻,缕金衣透雪肌香,暗思何事立残阳。 -
3.《风流子(一名内家娇)》 宋·陆游
佳人多命薄,初心慕、德耀嫁梁鸿。
记绿窗睡起,静吟闲咏,句翻离合,格变玲珑。
更乘兴,素纨留戏墨,纤玉抚孤桐。
蟾滴夜寒,水浮微冻,凤笺春丽,花砑轻红。 -
4.《鹧鸪天(豫章大阅)》 宋·赵师侠
玉带红花供奉班。
里头新样总宜男。
闹装鞍辔青骢马,帖体衣裳紫窄衫。
云鬓重,黛眉弯。
内家妆束冠江南。
轻裘缓带风流帅,锦绣丛花拥骑还。 -
5.《忆秦娥·香馥馥》 宋·无名氏
香馥馥。
樽前有个人如玉。
人如玉。
翠翘金凤,内家妆束。
娇羞爱把眉儿蹙。
逢人只唱相思曲。
相思曲。
一声声是,怨红愁绿。 -
6.《依韵和集英殿秋晏》 宋·梅尧臣
殿幄陈金石,宫梧集凤凰。
侍臣严虎帐,法衮被龙章。
九谷初登稔,群黎共乐康。
宴盘犀作镇,舞缀锦成行。 -
7.《徘徊花》 宋·胡仲弓
独擅春花掩众芳,蔷薇水洗内家妆。
可怜清气无收拾,若得閒人衣袖香。 -
8.《秋日山所见野花》 宋·王炎
风流浑似内家妆,也想春风不分香。
从得倾城与倾国,牡丹人道是花王。 -
9.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
10.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
11.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
12.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
13.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
14.《和郑愚赠汝阳王孙家筝妓二十韵》 唐·李商隐
冰雾怨何穷,秦丝娇未已。
寒空烟霞高,白日一万里。
碧嶂愁不行,浓翠遥相倚。
茜袖捧琼姿,皎日丹霞起。 -
15.《寄内婉素》 明·杨基
天寒思故衣,家贫思良妻。
所以孟德耀,举案与眉齐。
忆汝事我初,高楼映深闺。
珠钿照罗绮,簪佩摇玉犀。 -
16.《吴姬十首》 唐·薛能
夜锁重门昼亦监,眼波娇利瘦岩岩。
偏怜不怕傍人笑,自把春罗等舞衫。
龙麝薰多骨亦香,因经寒食好风光。
何人画得天生态,枕破施朱隔宿妆。 -
17.《万年欢(上元)》 宋·胡浩然
灯月交光,渐轻风布暖,先到南国。
罗绮娇容,十里绛纱笼烛。
花艳惊郎醉目。
有多少、佳人如玉。 -
18.《珍珠帘 内午冬雪》 元·梁寅
西窗梦断檐光晓。
雪交坠、□□山僮惊报。
岩岫化银宫,似白云仙岛。
万树梨花都开遍,怪一夜、春风来早。 -
19.《承柘湖内翰见招获闻声妓之美醉后漫占三绝句》 明·皇甫子循
红妆唤出夜留欢,翠袖因沾细雨寒。
为谢乔家无恶客,不妨歌舞借人看。 -
20.《明宗》 明·杨子器
上都宫女貌如花,妆束分明学内家。
闻说怀王来接驾,筵前重整旧琵琶。