-
1.《秦宫诗》 唐·李贺
越罗衫袂迎春风,玉刻麒麟腰带红。
楼头曲宴仙人语,帐底吹笙香雾浓。
人间酒暖春茫茫,花枝入帘白日长。
飞窗复道传筹饮,十夜铜盘腻烛黄。 -
2.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
3.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
4.《夜晏》 明·刘仔肩
上相勋庸盛,羁人会合难。
昔曾陪剑戟,今乃厕衣冠。
酒向佳人醉,花随锦障看。
篆香雕鸭换,银甲小筝弹。 -
5.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。 -
6.《柬方寺丞病足》 宋·刘克庄
西北名山未遍经,讵宜倚杖立竛竮。
脉通气数医难晓,病在皮肤药易灵。
昔走战场常纵靶,今居内屋更施屏。
平生受用嵇康论,欲献公为座右铭。 -
7.《主家祠》 元·杨维桢
主家宴新客,内屋深罗帷。
贵戚金与史,长者陶与猗。
美人间中坐,玉质缕金衣。
歌声上碧落,不放青云飞。
杯行白莲掌,酒饮黄桐脂。
门下有书客,弹铗歌朝饥。 -
8.《宫词二首》 宋·徐照
懒临妆架索朱绵,上得高台失宝钿。
内屋深屏多画杏,有谁独喜画双莲。 -
9.《宫词一百首》 宋·岳珂
升龙门内屋千楹,玉宇金题映紫庭。
卷帙异书三十万,至今光彩动奎星。 -
10.《秋浦感主人归燕寄内》 唐·李白
霜凋楚关木,始知杀气严。
寥寥金天廓,婉婉绿红潜。
胡燕别主人,双双语前檐。
三飞四回顾,欲去复相瞻。
岂不恋华屋,终然谢珠帘。
我不及此鸟,远行岁已淹。
寄书道中叹,泪下不能缄。 -
11.《营屋》 唐·杜甫
我有阴江竹,能令朱夏寒。
阴通积水内,高入浮云端。
甚疑鬼物凭,不顾翦伐残。
东偏若面势,户牖永可安。 -
12.《营屋》 唐·杜甫
我有阴江竹,能令朱夏寒。
阴通积水内,高入浮云端。
甚疑鬼物凭,不顾翦伐残。
东偏若面势,户牖永可安。 -
13.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
14.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
15.《奉同颜使君真卿清风楼赋得洞庭歌送吴炼师归林屋洞》 唐·皎然
名山洞府到金庭,三十六洞称最灵。
不有古仙启其秘,今日安知灵宝经。
中山炼师栖白云,道成仙秩号元君。 -
16.《内人生日》 清·吴嘉纪
潦倒邱园二十秋,亲炊葵藿慰余愁。
绝无暇日临青镜,频过凶年到白头。
海气荒凉门有燕,溪光摇荡屋如舟。
不能沽酒持相祝,依旧归来向尔谋。 -
17.《新居用韩昌黎诗辛勤三十年以有此屋庐为韵》 宋·蔡戡
我亦大痴人,劝者多不足。
抖擞囊中金,倾倒囷内粟。
虽云壁徒立,尚有田可鬻。
百口勿啼饥,张颐仰看屋。 -
18.《倾城误人身寄内翰洪文》 宋·朱涣
倾城误人身,嗟哉难具陈。
请君试侧耳,听妾歌其因。
妾初未笄学新妆,肌理玉雪眉黛长。
融恰窈袅销金裳,态浓意远夺目光。 -
19.《疏屋诗为曹云西作》 宋·邵桂子
草菜可食,总名曰疏。
品题有圃,树艺有书。
衡纵町畦,周绕屋庐。
缭以樊垣,经父沟渠。 -
20.《无题 咏张群内阁》 现代·陈寅恪
舟中怅望梦难寻,绣被焚香夜夜心。
武帝弘规金屋众,文君幽恨凤弦深。
催妆青女羞还却,隔雨红楼冷不禁。
写尽相思千万纸,东墙消息费沉吟。