-
161.《天马歌》 宋·张耒
风霆冥冥日月蔽,帝遣真龙下人世。
降精神马育天驹,足蹑奔风动千里。
萧条寄产大宛城,我非尔乘徒尔生。
小羌杂种漫羁绁,枥上秋风时一鸣。 -
162.《题安州张全翁大夫溪图》 宋·张耒
清溪萦洄流碧玉,散入缘冈万竿竹。
照春四合锦绣林,干云直上风霜木。
主人吾宗行珪璧,解组归来鬓犹绿。
只知林下酒盈樽,不忧门外车推毂。 -
163.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
元龙湖海二,毁誉略相半。
下床卧许君,上床自永叹。
丈夫属有念,人物非所玩。
坐令结欢客,化为烟雾散。 -
164.《谢曹隐君惠扇歌》 元·王冕
去年僦屋在山脚,草居两间如蛎壳。
六月七月无雨落,田野焦枯江海涸。
人间酷烈无处逃,吾农忍气婴□熬。
编蒲缉羽不成扇,寻松访石空劳忉。 -
165.《庆寿寺 其一》 元·王冕
宝刹都城内,今朝旷野中。
浮图瞻宝志,书记忆刘聪。
画屋烟花绕,青松雨露浓。
徘徊增感慨,历落问英雄。 -
166.《除夜叹》 宋·贺铸
壮发忽种种,华年今复穷。
客怀少安适,况乃京尘中。
病肺厌斟酌,疲筋谢过从。
闲坊税老屋,车马无来踪。 -
167.《满江红·一片闲心》 宋·无名氏
一片闲心,明洞达、天心无曲。
身未能轻举,权作道家梁屋。
壶内时看吞日月,世间不羡堆金玉。
任自□、虚幻转光阴,披红绿。 -
168.《依韵和永叔戏作》 宋·梅尧臣
琵琶转拨声繁促,学作饥禽啄寒木。
木蠹生虫细穴深,长啄歊铿未充腹。
拢弦叠响入众耳,发自深林答空谷。
上弦急逼下弦清,正如螗螂捕蝉声。 -
169.《勉致仕李秘监》 宋·梅尧臣
渊明归柴桑,家贫食不足。
当其勇去时,不待秫稻熟。
借问何以然,实耻暂屈辱。
公常为近臣,曾不辄媚曲。 -
170.《依韵和原甫省中松石画壁》 宋·梅尧臣
山林与城阙,事物不相对。
唯闻秉道义,所处无内外。
趋烦而毁静,此理乃俗辈。
昔有天下贤,喜得名笔会。 -
171.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
172.《明皇秉烛夜游图》 明·高启
华亭楼头日初堕,紫衣催上宫门锁。
大家今夕燕西园,高爇银盘百枝火。
海棠欲睡不得成,红妆照见殊分明。
满庭紫焰作春雾,不知有月空中行。 -
173.《答余左司沈别驾元夕会饮城南之作时在围中》 明·高启
青帝行春气初播,云沍余阴苦难破。
江头碧草生未长,战马寒嘶龁残莝。
炊烟泠落雨中湿,邻屋时闻有啼饿。
我愁郁郁但欲眠,肯以案书勤自课。 -
174.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
175.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
176.《题胡仲威文藁》 宋·刘克庄
熟读执事文,恍如入宝山。
瑰异千万种,一一无可删。
瑶草既俯拾,珠树亦仰攀。
美玉不知数,照映穹壤间。 -
177.《麦斜》 宋·刘克庄
谚比武夷君,来游称所闻。
岩开花似染,洞出气如云。
屋老残诗在,崖枯小篆焚。
只疑龛室内,犹有艾轩文。 -
178.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
179.《定斋为杨和甫赋》 宋·白玉蟾
水澄秋月现,云散春山出。
镜内影去来,杯中形出没。
释氏慧之源,儒者诚之骨。
忘躯见天机,灰心契造物。 -
180.《送勤上人归吴中》 宋·蔡襄
吴江水好吴岫灵,吴人皙白神气清。
当须比屋皆佳器,奈何傥有名公卿。
究观是事见藏伏,例学浮图超死生,遂令才智蓄利泽,若曰不下沾四瀛。